De NS zet bussen in. Hoera! Het is altijd fijn als de NS bussen in zet. Er ontstaat een knus schoolreisjes sfeertje onder de passagiers, de route voert langs onbekende plekken dicht in de buurt. Op weg naar de zendo, een klasje over onderzoek en betekenis van de Kai. De voorschriften, zoals Nico zegt: dat wat er was vóór er iets geschreven werd. Leefregels, intentieverklaringen die rust in je leven kunnen brengen, rust om te zitten. En als je zit, ontstaat er ruimte voor inzicht.
Maar voorlopig zit ik de bus en vind mezelf een prutszennie die de Kai regelmatig gemakshalve op een onzichtbare plek parkeert omdat ik iets begeer dat het licht van de Kai niet verdraagt. De bus rijdt door straten, langs huizen met verhalen van worsteling, vreugde en verdriet. Buiten is het zacht en weemoedig herfstig. Mijn hart opent zich bij het zien van die eindeloze straten, zich verschansend achter geluidswallen tegen al te veel leven. Het leven is te groot, of wij zijn te klein. We prutsen maar wat als mens achter onze geluidswallen. Ik wel in ieder geval.
De bus hobbelt me langzaam maar zeker naar de stilte in mezelf. Die plek die zich altijd onverwacht openbaart en niet op te roepen is. De plek van waaruit ik met eeuwige ogen kan kijken. Kome wat komt en alles is welkom. Voorbij goed en kwaad, fijn en niet fijn. Ik zit in de bus, registreer en dat is alles.
Ik ben een prutszennie en toch doet de dharma z’n werk. Is er die onbeweeglijke, eeuwige plek in mij. Te groot voor goed en kwaad, te groot voor Kai. Voorbij alles doet de dharma z’n werk en alles wordt een voertuig van verlichting. Ook een NS bus. En wat ik ook doe of niet doe, er uitvallen kan niet.
Categorieën: Columns
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
Prutszennies? Vanwaar dit oordeel? Er bestaan m.i.noch topzennies noch prutszennies, zoals er ook geen volleerde zennies bestaan of zennies die halverwege zijn (halverwege wat?) Suzuki zei: Zen-mind Beginners-mind. Zodra je denkt dat je gevorderd bent: begin opnieuw!
Hai Connie: Mooi ‘verhaal’ van deze ‘prutszennie’. Dat voelt gewoon warm.
Een prutszennie is je ware. Ik houd van je zelfrelativeringsvermogen (daar kun je ook met scrabble best wat punten mee verdienen) en je luchtige warme schrijfstijl.
Inderdaad, verfrissend dat zelfrelativeren van Connie. Prachtig ook hoe ze het verwoordt.
Er is op zichzelf niks mis met oordelen. Een mens die niet oordeelt is overigens een kort leven beschoren. Dat is een ijzeren natuurwet! De historische Boeddha had er ook een handje van en gelukkig maar. Zo geeft hij bijvoorbeeld in het achtvoudige Pad heel duidelijk aan welk gedrag (denken en spreken zijn dat ook) heilzaam is en welk gedrag niet. Hij put hierbij uit eigen ervaring.
Ook Dogen en natuurlijk Suzuki oordeelden. De laatste beweert dat beginners-zen het summum is. Vanwaar zijn oordeel?
Het venijn van het oordelen zit hem m.i. in de uitgangspunten op basis waarvan iemand tot een oordeel komt en vooral het handelen dat volgt op het oordeel.
Het meeste gedrag dat mensen vertonen is (vaak) aangeleerd, routinematig gedrag. Het is a.h.w. een scenario dat afgedraaid wordt. We kunnen niet anders. Er zijn momenten (bijvoorbeeld tijdens shikantaza) dat zo’n scenario tegen het licht gehouden wordt. In tijden van persoonlijke crisis kan iemand tot de conclusie komen dat hij/zij in bepaalde situaties telkens weer plat op de bek gaat, vanwege achterhaalde gedragspatronen (aangeleerd bijvoorbeeld tijdens de jeugd).
De historische Boeddha nodigt ons uit om vragen te stellen bij wat we doen en open te staan (= te durven) om iets te leren. Niet als doel op zich, maar om onze kwaliteit van leven (als individu en mensheid) te verbeteren. Maar ‘doe ermee, wat je wilt’, zegt hij erbij.
De historische Boeddha was niet iemand van simpele uitspraken en in steen gebeitelde ge-/verboden. Hij had een broertje dood aan mensen, die blindelings achter anderen aanlopen. Hemzelf incluis. Dus oordeel, twijfel, wees mens en durf, maar blijf er bij voor het beste resultaat. Hardstikke eng natuurlijk, maar wat kan er mis gaan?
Een heleboel woorden weer en mijn mening graag voor een ander.
een modale Haagse prutser :-)
Dank jullie wel! Het is fijn te zien dat ik voor echte mensen schrijf.