• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Robert Keurntjes: ‘Syrië en de stoelendans’

Robert Keurntjes: ‘Syrië en de stoelendans’

10 september 2013 door Robert Keurntjes

Soms moet je rustig blijven kijken hoe zich dingen ontwikkelen. Het voortijdig oordelen ontneemt je het zicht om dit in openheid te doen. Oordelen kan leiden tot een fixatie van je mening tot een werkelijkheid.

Zo heb ik ook zitten kijken naar de stoelendans rond Syrië. Stelling nemen in deze situatie wordt bemoeilijkt doordat iedere mening, door de complexiteit er van, meteen gepaard gaat met een ‘ja, maar’. Het begint met de confrontatie met iets dat je niet wilt. Geweld is altijd ongewenst en excessief geweld tegen de eigen bevolking (waar naar alle waarschijnlijkheid sprake van is)  verplicht’ anderen tot actie. Net zo goed als wanneer je hoort dat de buurvrouw de buurman aan het molesteren is je meer moet doen dan het geluid van je televisie harder zetten.

Iedereen voelt dit appel wel, en zelfs al voordat er chemische wapens in het spel waren, maar daarmee weet men nog niet wat men kan doen en zit men ook nog niet op één lijn. Na de inzet van chemische wapens werd het internationaal gezien een rommeltje. Verschillende partijen begonnen wat te roepen, namen verschillende standpunten in, en werden vervolgens weer door anderen tegengesproken of terug gefloten. Grofweg zou je kunnen zeggen dat er vier stemmen waren: ‘we moeten wat doen, terugslaan’ (Obama), ‘ho, weten we wel zeker wat er aan de hand is’ (Europa), ‘en zelfs als we dat weten kunnen we nog niet zo maar voor eigen rechter spelen’ (Poetin) en ‘geweld lost niks op, zoek een betere oplossing’ (Paus Franciscus). Ongeveer vergelijkbaar met wat er in mijn eigen hoofd gebeurt wanneer ik emotioneel op veer als ik de buurvrouw hoor schreeuwen en de buurman hoor kermen. (Voor de goede orde: dit is beeldspraak en gaat niet over mijn buren).

Iedere speler in die stoelendans speelt een even belangrijke rol en de chaos van de stoelendans lijkt nodig om in beweging te komen, totdat er uit de chaos, of van buiten de chaos, een antwoord komt dat iedere danser de mogelijkheid geeft om even gas terug te nemen.

In dit geval was het een uitspraak van Kerry waar hij klaarblijkelijk zelf van schrok. Op de vraag of er nog iets kon gebeuren om een ingrijpen te voorkomen antwoordde hij dat als Assad zijn chemische wapens in zou leveren, ze er van af zouden zien. De deur van de zaal was nog maar net achter hem gesloten en het bericht van het Witte Huis kwam dat het slechts retorisch bedoelt was. Doordat Rusland dit als serieuze optie beschouwde en Syrië er mee in lijkt te stemmen, kon de muziek stoppen, alle stoelen blijven staan en de dansers even gaan zitten.

Maar wat gaat er nu gebeuren?

De internationale gemeenschap ontbreekt het aan de toeschouwer die de chaos ziet zonder er in mee te gaan, en waar men naar wil luisteren.

De secretaris-generaal van de Verenigde Naties zou deze rol kunnen spelen, maar hij moet dan wel bereid zijn om openlijk te benoemen wat hij ziet. Iedere partij aanspreken op hun positie en vragen wat ze denken te bereiken met hun voorgestelde acties. En bovenal Assad aanspreken op wat er is en wat er gebeurt. Het heeft geen zin om tegen hem te zeggen dat het niet mag wat hij doet. Je zult hem aan moeten spreken op wat hij wil en dat wat hij doet niet de weg daar naar toe is. Dat geldt ook voor alle andere partijen in Syrië en zij die er om heen dansen.

De emoties, de gehechtheid en de eigenwijsheid weerhouden Assad er wellicht van om dit in redelijkheid onder ogen te komen maar je kunt een ander altijd trachten te helpen om die stap te zetten. Niet door hem verder in de hoek te drijven maar door hem als mens aan te spreken en een mogelijke uitweg te bieden. Die uitweg rond de chemische wapens wordt nu geboden. De uitweg uit het conflict in Syrië nog niet. Wellicht kan Rusland hem asiel aanbieden? Dan is de burgeroorlog in Syrië nog niet over maar het zou een eerste stap kunnen zijn.

Hoe interessant het ook is om over na te denken en hoezeer ik ook kan denken dat mijn ideeën hout snijden, mijn stem is te zacht en mijn vingertje te klein. Het spel is aan de grote jongens, die vaak niet helder voor ogen hebben wat ze nu eigenlijk willen en allemaal op grond van hun eigen positie de situatie bekijken en hun positie innemen. Daardoor is het soms onbegrijpelijk en een mening onmogelijk.

Als ‘stille’ getuige blijf ik kijken en hopen dat er nog wat wijsheid en compassie in de wereld op popt waardoor de stoelendans af en toe stopt en men, al is het uit eigen belang, acties onderneemt die wel de potentie hebben dat ze leiden tot minder geweld. Zodat de ruim vijf miljoen Syriërs die binnen en buiten hun land op de vlucht zijn weer naar huis kunnen.

 

Categorie: Columns Tags: getuige, gifgas, Obama, paus, Poetin, Robert Keurntjes, Syrië, VN

Lees ook:

  1. Poetin schrijft een ‘brief aan een vriend’
  2. Robert Keurntjes: ‘Het nieuws… en het probleem van de keuze’
  3. Robert Keurntjes: het nieuws deze week- 10082013
  4. Zen en de dood, het gifgas in Syrië

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Jules Prast zegt

    11 september 2013 om 01:47

    Mooie tekst over de dilemma’s. Zelfs als de VN toepassing van geweld zou sanctioneren, dan nog betwijfel ik of dit moreel gerechtvaardigd is of tot iets constructiefs kan bijdragen. Met meer geweld is de vrede in de harten van mensen verder weg dan ooit.

    • Robert Keurntjes zegt

      11 september 2013 om 08:28

      Als Obama niet gedreigd had met geweld had Syrië dan ooit ingestemd met het voorstel om de chemische wapens onder toezicht te plaatsen? Was het voorstel er überhaupt ooit gekomen?
      En wat is een dreiging waard als je niet bereid bent het uit te voeren?

      • Jules Prast zegt

        11 september 2013 om 09:24

        @brprotection: In DC we have walked in peace. The way of bombs still prevails. Being present at MLK memorial, we know there is another way – LOVE!

        Originele Bericht:
        http://twitter.com/brprotection/status/377622761100685312

        N.a.v. bezoek Thich Nhat Hanh aan Washington DC

  2. Tom zegt

    11 september 2013 om 20:59

    Geweld heeft nog nooit tot iets goeds geleid, er zijn altijd slachtoffers. En hoewel het niet voor de hand lijkt te liggen, moet ook de versie die Assad vertelt als serieuze optie open gehouden worden. Hoe kijk je er tegenaan als blijkt dat het verhaal van Assad toch blijkt te kloppen?

Primaire Sidebar

Door:

Robert Keurntjes

Robert Keurntjes is filosoof en combineert philosophy of mind met boeddhistische filosofie in relatie tot hedendaagse vraagstukken.’ Site: robertkeurntjes.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2025 – dag 129 – vrede en alle goeds
    • De dood van de paus
    • Seks: Joodse posities in Joods Museum Amsterdam
    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.