Grijze wolkenflarden rond de Kloosterbunker roepen bij mij een kinderlijk sinterklaasgevoel op. De sfeer van een grauw november, vroeg donker, gezellig binnen. Raasdonders met (toen nog) uitgebakken spek. Kinderen nerveus, de Sint onderweg. Meer gehoorzaam zijn dan anders, geen streken uithalen. Voor je het wist dreigde de zak, de afvoer naar Spanje, om nooit meer terug te keren.
Voor mijn moeder boodschappen doen bij De Gruyter, in de volksmond Piet de Dief genoemd. Koffiebonen achter glas in koperen lijsten werden ter plekke gemalen. Het snoepje van de week, slecht voor het gebit maar o zo lekker. Marsepein, chocoladeletters. In het donker weer naar huis. Liggen voor de kolenhaard. Geluk.
Moge iedereen gelukkig en gezond zijn, met name jij.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.