Dansen met je ego – Over veranderlijkheid en vergankelijkheid

Wat je kan helpen bij die avontuurlijke ontdekkingstocht naar je stiltepunt, is de realisatie dat de hele schepping, alles op deze planeet, voortdurend verandert en tenslotte verdwijnt. Bloemen groeien, komen tot bloei, verwelken en vergaan. Hetzelfde geldt voor culturen en beschavingen. Tenslotte zal zelfs de planeet ophouden te bestaan.

Wij mensen hebben daar soms moeite mee. Vooral wanneer we het fijn hebben, met bijvoorbeeld een vakantie, vriendschap of een avond bij volle maan. Wij willen dat voor altijd vasthouden, maar dat kan niet.

Het kunnen accepteren en weten dat alles zal veranderen en verdwijnen en niets permanent is, vergroot je innerlijke rust en harmonie en is daarmee deel van het stiltepunt.

Het geheim van die acceptatie is onthechten.

Wanneer je niet gehecht bent aan personen of dingen, ervaar je ook geen frustraties wanneer ze veranderen of er niet meer zijn. Het betekent niet dat je gevoelloos leeft. Integendeel. Het maakt juist dat je totaal in het moment leeft, met volle teugen en alle gevoel en ervaring, omdat het morgen weg kan zijn. Leef elke dag alsof het de laatste is.

Daarbij weet je ook dat pijnlijke situaties of emoties weer voorbij gaan. Je kunt ze relativeren en behoudt je innerlijke balans. Je bent dichter bij je stiltepunt. Het helpt je om te accepteren dat het leven, elk leven, bestaat uit ups en downs, goede en slechte tijden. Dat inzien en je realiseren is deel van leven vanuit je stiltepunt.

Een ander woord voor je stiltepunt is IK.