In The New York Times verscheen op 11 september 2013 een brief van Poetin waar in hij zich rechtstreeks tot het Amerikaanse volk richt. ‘Het is belangrijk om dat te doen in een tijd van gebrekkige communicatie tussen onze gemeenschappen’.
Hij wijst er op dat Rusland en de Verenigde Staten tegenover elkaar gestaan hebben maar dat ze ook bondgenoten waren tegen Nazi-Duitsland wat de aanzet was tot het oprichten van de Verenigde Naties.
‘De oprichters van de Verenigde Naties begrepen dat beslissingen die gaan over oorlog en vrede alleen gemaakt zouden moeten worden op basis van consensus’. Een eenzijdig handelen ondergraaft het bestaansrecht van de VN. ‘Het hele systeem van internationaal recht kan daarmee uit balans raken’. ‘Syrië is geen getuige van een strijd om democratie, maar een gewapend conflict tussen overheid en oppositie in een multireligieus land’.
Onder die oppositie bevinden zich ook aan Al Qaida gelieerde groeperingen die door de VN als terroristen beschouwd worden. Ondersteund met wapens uit het buitenland is dit één van de bloedigste conflicten op dit moment in de wereld. ‘Missionarissen uit Arabische landen vechten mee, en honderden militanten uit westerse landen en zelfs Rusland, waar we ons ernstig zorgen over moeten maken. Is het niet mogelijk dat ze naar onze landen terug keren met de ervaring die ze in Syrië op doen’’.
‘Wij beschermen de Syrische overheid niet, maar het internationale recht. We moeten gebruik maken van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en er op vertrouwen dat het in het in stand houden van recht en orde in de complexe en turbulente wereld van vandaag één van de weinige manieren is om te voorkomen dat internationale relaties in een chaos belanden. Het recht is het recht, waar we ons aan moeten houden of we dat leuk vinden of niet’.
Dat er gifgas gebruikt is staat vast, maar door wie is nog geen uitgemaakte zaak. Het is mogelijk dat ze gebruikt zijn door fundamentalisten en er zijn zelfs geluiden dat ze die ook willen inzetten tegen Israël.
‘Het is alarmerend dat militair ingrijpen in internationale conflicten in andere landen gemeengoed wordt voor de Verenigde Staten. Is dit in het belang voor Amerika op de lange termijn’ Ik betwijfel dat.
Miljoenen mensen over de wereld beschouwen Amerika steeds minder als voorbeeld voor democratie maar als een land dat alleen vertrouwd op brute kracht, die coalities smeed onder het mom ‘wie niet met ons is, is tegen ons’. Kijk naar voorbeelden als Afghanistan, Irak en Libië en je ziet dat die brute kracht inefficiënt is en zinloos.
Als je niet op internationaal recht kunt vertrouwen, moet je je zelf beschermen. Dus zoeken steeds meer landen de oplossing in het verkrijgen van massavernietiging wapens. We zouden het niet-aanvalsverdrag moeten versterken terwijl dit in werkelijkheid uit elkaar dreigt te vallen.
‘We moeten stoppen met oorlogstaal en terugkeren op het pad van geciviliseerd diplomatiek en politiek overleg’.
‘Ik verwelkom de interesse van de president in de voortzetting van de dialoog met Rusland over Syrië. We moeten samenwerken en de hoop levend houden’ en de discussie terug brengen naar onderhandelingen’.
‘Als het ons lukt om geweld tegen Syrië te voorkomen, zal dat de atmosfeer in internationale kwesties verbeteren en het wederzijds vertrouwen versterken. Het zou een gezamenlijk succes zijn en de deur openen naar samenwerking in andere gevoelige kwesties’
‘Mijn werk- en privé relatie met president Obama wordt getekend door een groeiend vertrouwen. Dit waardeer ik. Ik heb zijn toespraak dinsdag aandachtig beluisterd. En ik ben het niet eens met het punt dat hij maakt over het Amerikaanse exceptionalisme’ Het is erg gevaarlijk om mensen aan te moedigen om zichzelf als bijzonder te beschouwen’ Er zijn grote en kleine landen, rijk en arm, sommige met een lange democratische traditie en sommige die hun weg daar in proberen te vinden. Hun beleid verschilt ook. We zijn allemaal anders, maar wanneer we God om zijn zegen vragen, moeten we niet vergeten dat God ons als gelijken geschapen heeft.’
