Vanmorgen zag ik op Het Journaal dat een hond zijn baasje, een bergbeklimmer die van een besneeuwde berg 150 meter naar beneden was gegleden en een been brak, het leven had gered door tegen hem aan te kruipen. Reddingswerkers vonden het tweetal.
Een paar jaar geleden viel tegen het nachtelijk uur een paard in een stal op een meditatievriendin en brak zij botten en beschadigde organen. Hulpeloos lag zij op de vloer van de stal. Zij vroeg haar hond Holland om buren in een boerderij verderop te alarmeren. Dat gebeurde.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Mieke zegt
Heeft een hond boeddhanatuur was eens een vraag binnen de boeddhistische traditie.
Het antwoord kunnen we vandaag zien in jouw voorbeelden, Joop.
De trouw van deze honden is eenduidig, zonder voorbehoud en onvoorwaardelijk 🤗