Van een afstand ziet de jeugdgevangenis in Amsterdam Z.O. waar ik zo naar binnen ga er afschrikwekkend uit. Grote hekken, grote deuren. Mijn auto moet ik buiten laten staan is me verteld en als ik aanbel moet ik zeggen dat ik voor de technische dienst kom.
Nadat ik me met het noemen van mijn naam heb gemeld mag ik naar binnen. Ik moet wachten tot ik opgehaald wordt. Het is er licht en ruim met veel glas. Het voelt onwerkelijk aan, ik kan niet meer naar buiten.
De laatste keer dat ik was opgesloten was in een politiebureau. Ik had zonder licht op de stoep gefietst en was meegenomen in een politieauto … Als kind had ik ‘riddertje’ gespeeld op de hoge stoepen met het door mijn buurman gemaakte houten zwaard. Dat mocht kennelijk niet want ik moest hand in hand lopend met de grote politieman mee naar het politiebureau. Gelukkig hoefde ik niet de cel in maar mijn zwaard was ik kwijt. Zo maar wat gedachten die bij me opkwamen.
Ik loop mee naar binnen waar ik in een ‘recreatieruimte’ kom waar zo’n tien jongeren aanwezig zijn. Het eerste wat me opvalt is dat er geen enkele niet gekleurde jongere bij is. Het antwoord op mijn vraag hierover is dat die hier nauwelijks zijn. Ik schrik maar verder zeg ik niets want ik wil graag een order binnenhalen.
Weer terug in mijn auto kijk ik naar het karakteristieke omheinde complex. Het ziet er mooi uit want is nog redelijk nieuw. Ik heb geen weet van deze wereld, weet niet hoe mensen er binnen komen en weet niet hoe er met ze om wordt gegaan. De Bijlmerbajes heb ik zien bouwen, in eerste instantie zonder tralies voor de ramen. Er werd nog aan gedacht er alleen maar een heg om te zetten want het was de tijd dat het humaan moest. De laatste keer dat ik er was, was hij al half gesloopt. Bulldozers aan het werk, door de grote gaten in de bekende muren kon je zo naar buiten lopen. De luchtplaats was nog in tact, alles beton.
Hoeveel mensen hebben hier voor kortere of langere tijd vast gezeten en waarvoor? Een moordenaar naast iemand die een bekeuring niet heeft betaald. Levenslang of een paar dagen. Iedereen zijn leven verandert erdoor. Ook van de mensen die er werken.
De jeugdgevangenis is tegenwoordig een gesloten jeugdinstelling. Wat is het verschil als jongeren en advocaten de behandelingen die er gegeven worden als onvoldoende ervaren? Gebrek aan voldoende middelen lijkt de oorzaak te zijn. Natuurlijk kan het beter.
Hoeveel van deze jongeren komen later in detentie terecht? Regelmatig is er al een lang strafblad voor iemand in de echte bajes terecht komt. Hoe kan dat voorkomen worden?
paul de jager zegt
Jeugddetentie kan voorkomen worden door de ouders goed op te voeden.