• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Leven in Thailand – smogblog / domme boeren

Leven in Thailand – smogblog / domme boeren

15 maart 2021 door Mieke Kupers en François la Poutré

Het is 9 uur geweest. De zon staat al aardig hoog en dat voelen we wel (de temperatuur loopt richting 30 graden), maar dat zien we niet. Het is al wekenlang droog, de warmste maanden komen er aan, en dat betekent smog. Eigenlijk viel het totnutoe nog wel mee. De bergen waren tot voor kort, weliswaar diffuus, zichtbaar. Het zicht was verder ook niet al te beroerd.

In maart en april geldt er een stookverbod. Dat is vooral bedoeld om de smog een halt toe te roepen. Het effect is dat er in de laatste dagen van februari nog enorme percelen bos aangestoken worden. Het gaat daarbij overigens om de onderbegroeiing. Het afbranden daarvan gebeurt al generaties lang en de boeren weten precies hoe ze die onderbegroeiing kunnen verbranden zonder dat de bomen het loodje leggen.

Er zijn verschillende redenen voor het afbranden. Wacht je er te lang mee, dan wordt de onderbegroeiing zo hoog dat áls de boel dan een keer in de fik vliegt, het hele bos eraan gaat, dus inclusief de bomen. Meer pragmatisch is dat er op de verbrande ondergrond paddenstoelen groeien die veel opbrengen op de markt. En dat je makkelijk van je afval afkomt.

Buurman heeft een schuurtje afgebroken en stookt de boel op.

Ook rijstvelden en andere landbouwgronden worden vaak aangestoken. Het is voor veel boeren de enige manier om hun grond vruchtbaar te krijgen. Afmaaien en onderspitten is te tijdrovend, en vaak zelfs ondoenlijk in de droge tijd waarin de kleigronden zo hard worden dat je er alleen met een houweel een gat in krijgt. Voor mest hebben ze het geld niet, nog los van dat ook dat vraagt om water dat de grond zacht maakt, zodat die mest erin kan trekken. En iemand met een tractor inhuren is ook te duur, want Albert Heijn en de Jumbo willen de rijst alleen tegen een bodemprijs inkopen.

Eeuwenlang was dat branden helemaal niet zo’n probleem. Natuurlijk, waar gebrand werd was de lucht een tijdje vol smerige rook, maar niet lang daarna was het weer opgeklaard. Het gebeurde allemaal ook zeer lokaal en kleinschalig. De afgelopen decennia zijn er de nodige smog-veroorzakers bijgekomen, waaronder toenemende industrie, verkeer en luchtvaart, en grootschalige verbranding van complete bossen om grond voor andere bestemmingen te winnen. Dus naar wie wordt er gewezen als de smog weer hoge waardes bereikt? Precies, naar de kleine boeren. In facebookgroepen en op internetfora wordt volop geklaagd over die achterlijke boeren die nog steeds niet weten hoe schadelijk hun gestook is. De klagers zijn “verstandige” westerlingen die heel goed weten hoe schadelijk hun auto’s, airco’s, overdaad aan huishoudelijke apparatuur en vliegreizen zijn, maar er niet over piekeren om daar iets van in te leveren.

Onze buurboeren Toey en Ien hebben geen auto. Nooit gehad. Wel een brommer met aangelaste bagage-zijspan, waarvan de motor ongetwijfeld niet optimaal is afgesteld. Maar omdat ze alleen in het dorp rondrijden is hun bijdrage aan de verkeerssmog vele malen kleiner dan die van onze keurig onderhouden en afgestelde, maar veel meer kilometers draaiende automotor. Het zou me niet verbazen als de hele klimaatproblematiek inderdaad aan hun voorbij gaat. Is dat dom? Ze weten wel van alles wat er op het land en in de bossen groeit of je het kunt eten en hoe je het klaar moet maken. Op dat punt zijn ze in ieder geval een stuk slimmer dan ik. En wie is er nou eigenlijk dommer? De boer die zijn land afbrandt zonder goed te beseffen dat dat bijdraagt aan de smog, of de westerling die precies weet hoe schadelijk een vliegreis is, maar toch een retourtje Nederland boekt?

Intussen is de smog een van de meest confronterende zaken hier, vooral omdat deze zo zichtbaar is. Als de zon lager aan de horizon komt te staan, aan het eind van de middag, kun je er gewoon tegenin kijken. Alles in de omgeving wordt vervaagd door een grauwsluier. En als je je daardoor nog niet genoeg bewust bent van de ongezonde situatie, komt er wel een bericht voorbij dat Chiang Mai na Delhi en Lahore de hoogste smogwaarde ter wereld had.

Zoals we ons hadden voorgenomen om ons nimmer aan Thaise bureaucratie en (in onze ogen) onlogica te ergeren, zo hebben we ook besloten het voldongen feit van de smog in de hete tijd voor lief te nemen. Het alternatief is om in de smogtijd te vertrekken naar elders, en daarmee bij te dragen aan de verergering van het probleem, of om helemaal te vertrekken. De vraag is of het gedoe dat dat met zich mee brengt nou zo veel gezonder is. Er zijn hier niet alleen maar voordelen. Maar wel heel veel.

Oja, voor ik het vergeet te melden: de foto van de buurman die een schuurtje opstookt hebben we in Nederland gemaakt.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Gezondheid, Leven in Thailand, Milieu, Natuur, Voedsel Tags: François la Poutré, Mieke Kupers, smog, Thailand

Lees ook:

  1. Leven in Thailand – te vroeg gejuicht
  2. Leven in Thailand – vlucht gemist
  3. Leven in Thailand – groene bom
  4. Leven in Thailand – hulp aan Birmezen uitgebreid

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Mieke Kupers en François la Poutré

Mieke Kupers en haar echtgenoot François la Poutré wonen sinds januari 2017 in Thailand. Ze schrijven over zaken die hen aan het hart gaan en of op hun pad komen. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 mei 2022 - 22 mei 2022
    The work that reconnects -Het werk dat weer verbindt
  • 22 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 22 mei 2022
    Lezingencyclus
  • 23 mei 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 23 mei 2022
    Discovering Buddhism taster / refresh evenings
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – De jonge Filosoof

Erik Hoogcarspel - 9 mei 2022

In het boekje “De jonge filosoof” wordt een zekere Christoph opgevoerd, die in de bibliotheek een boek vindt van David van Goorle. Dit is het kleinere boek “Idea Physicae”, maar dan in het Nederlands. Christoph vindt met andere woorden de (niet bestaande) Nederlandse uitgave” Schets van de Natuur” in de bibliotheek.

Over populisme en het menselijk tekort

Kees Moerbeek - 8 mei 2022

‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.

Boekbespreking – Een leven als ‘man of letters’. Biografie van David Hume.

Erik Hoogcarspel - 1 mei 2022

De rede kan ons tot overtuigingen leiden of laten twijfelen, maar alleen gevoelens zetten ons volgens Hume aan tot daden. Hume onderscheidt primaire indrukken en secondaire. Gevoelens zijn secondaire indrukken, want ze zijn als het ware een reactie op primaire indrukken, zoals pijn of genot.

Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)

Rob van Boven en Luuk Mur - 20 april 2022

We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?

Onmacht begrijpen, zonder klakkeloos goed te praten

Kees Moerbeek - 18 april 2022

In de ogen van de nieuwrechtse populisten is de gewone man de dupe van de globalisering en de immigratie, die hem dreigen weg te vagen. Deze taal verstaan de progressieven niet en ze staan met een mond vol tanden. Dit populisme gaat over identiteit en gemeenschap en dit bezorgt weldenkenden koude rillingen, aldus de auteur. Ook hierdoor werden de uitwassen van de globalisering en de immigratie niet ingezien. Deze populisten richten hun pijlen dan ook op de ‘de zelfgenoegzame, progressieve elite’, die een betere wereld had willen bewerkstelligen, maar ‘intussen de gewone man doodgemoedereerd aan zijn lot overliet.’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting? Je moet er niet aan denken
  • Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
  • ER trapt rebellie tegen fossiele Industrie af met massaal protest in Rotterdam
  • De schoonheid van het vergankelijke en onvolmaakte: wabi-sabi
  • Haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens