Vorig jaar waren er her en der op daken van gebouwen in Bunkerstad microfoons geplaatst waarmee het afsteken van illegaal vuurwerk kon worden opgespoord. Illegaal vuurwerk is vuurwerk dat niet op de oudejaarsdag/avond wordt afgestoken. De microfoons stonden in verbinding met alarmcentra waarin ordehandhavingsambtenaren die direct konden uitrukken na een illegale knal.
In de regel blijft een vuurwerkafsteker niet op een vaste plek wachten op een handhaver. Hier, in de vestigingsplaats van de Kloosterbunker, lopen ze nu al door de wijk. Dat hoor je aan de knallen, dan hier, dan daar. Het is niet altijd plezant als het vuurwerk wordt afgestoken in de avonduren, net op het moment dat deze oud-politieverslaggever naar een spannende aflevering in een detectiveserie op tv zit te kijken. Op het moment dat de hoofdinspecteur aan zijn team de naam van de dader bekend maakt, is er buiten het geluid van een kleine bom te horen en gaat de ontmaskering aan de Goedmoedige Reus (GR) voorbij omdat hij dan alleen de lippen van de chief ziet bewegen en de GR niet kan liplezen.
De GR heeft als jongere nooit vuurwerk afgestoken. Terwijl de rotjes hem om de oren vlogen stond hij braaf met een sterretje te zwaaien. En toen hij voor zijn kinderen wel vuurwerk kocht moest hij tijdens de jaarwisseling de buren en ander volk buiten tot stilte manen om zijn eigen vuurwerk te kunnen horen. Meer dan een zacht plofje (ongeveer 30 dB) kwam er niet uit de rode kokers. Ja, de GR is geen durfal, maar hij heeft wel beide handen nog.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.