• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2020 – dag 240 – schiedam

Het jaar 2020 – dag 240 – schiedam

28 augustus 2020 door Joop Ha Hoek

Gisteravond hoorde ik collega misdaadverslaggever Peter R. de Vries in De Slimste Mens zeggen dat hij nooit zonder een zak krentenbollen in zijn auto op stap ging naar een klus. Krentenbollen zijn lekker, nemen weinig plaats in, blijven lang vers en zijn goed te beleggen.  Dat is ook mijn ervaring.

Misdaadverslaggevers weten nooit hoe lang een klus duurt. Het is dan zaak om voldoende eten en drinken bij je te hebben. Niet in de vorm van een overlevingspakket met gedroogd voer, maar vers eten en drinken. Het is prettig om, als je in je auto zit te observeren, een hapje te kunnen nuttigen. Misdaadverslaggeversvoedsel bestaat uit 2 verschillende zaken: a) eten in de auto en b) eten buiten de auto. Ik ga daar zo nader op in.

Jullie kennen inmiddels Bambi, mijn collega misdaadverslaggever. Hij en ik zijn culinaire smulpapen en koken ook zelf graag een potje voor onszelf, familie en vrienden. Wij noemen chef koks bij de voornaam. In onze woningen hadden we keukens laten installeren voor bedragen waarvoor je ook een flinke suv kunt kopen. We hadden en hebben pasjes van culinaire groothandels waar we graag geziene klanten waren.

Jimmy Stone, van Barcelona, knecht van Joop.

Als Bambi en ik in de loop van de ochtend ons van de redactiezaal afgezonderde kamertje binnen liepen, zongen we eerst een Duits krijgslied. Waarom weten we niet. Bambi belde daarna met een familielid in Hong Kong die ook van lekker eten houdt om recepten uit te wisselen waarna wij ook zelf onze voeding  van de vorige en tegenwoordige dag bespraken. De tijd vloog en in een eettentje vlakbij de redactie gebruikten we onze lunch. Daarna gingen we aan de slag. Wij kenden twee journalistieke metiers: a) de reguliere, zaken waar we al lang mee bezig waren en b) de plotselinge, als de telefoon rinkelde en er ergens een misdrijf was gepleegd.

B) ging natuurlijk altijd voor. Het kon zijn dat we samen maar toch apart uitrukten omdat de klus groot van omvang was en met meerdere mensen is het dan goed werken omdat ‘ s avonds nog de artikelen moesten worden geschreven om te worden gedrukt. Een dagkrant is een dagkrant. Je gaat als verslaggever pas naar huis als het werk gedaan is. De deadline was het zakken van de krant, als de pers ging draaien. En zelfs tussentijds, als artikelen nog geactualiseerd moesten worden kon dat, dan werd een nieuwe plaat op de drukpers gelegd. Als er supergrote klussen waren formeerde ik soms een klein team van collega’s op de redactie. Die werkten vanuit de redactiezaal en ondersteunden Bambi en mij ook met informatie.

Als er geen b) zaken waren gingen Bambi en ik vaak op pad om dingen uit te zoeken, te observeren of informanten en politiemensen te ontmoeten in het veld. Meestal waren we niet thuis als daar de boerenkool op tafel stond te dampen maar waren we gedwongen om in eetknijpjes en restaurants onze honger te stillen. Ja, u leest het goed, het leven van een journalist valt niet mee, het is vaak afzien. Maar we hadden het er graag voor over.

In de loop der jaren wisten we welke eetgelegenheden we moesten mijden en in welke we juist onze honger konden stillen. In Schiedam had je vroeger café Het Vierkantje waar ze goede saté op de kaart hadden staan. Misschien nu nog wel. Op de Oude Binnenweg in Rotterdam zat een Chinees zaakje dat zo klein was dat, toen Bambi en ik om een bonnetje vroegen om onze maaltijd bij de administratie van de krant te kunnen declareren, alle klanten de zaak moesten verlaten om een luik te kunnen openen waaronder de bonblokjes waren opgeslagen.

Bambi en ik gingen ook vaak eten met buitenlandse misdaadverslaggevers en binnen- en buitenlandse politiemensen. Met name Belgische speurders maakten vaak van onze gastvrijheid gebruik. In het begin duurde een lunch anderhalf uur, later stapten we rond lunchtijd het restaurant binnen om er na het avondeten weer uit te komen. De Belgen kwamen te voet, dan hoefden ze niet dronken achter het stuur van hun auto te kruipen. Wij voelden ons nooit bezwaard, uiteindelijk moet je goed voor je gasten zorgen. En we hoorden veel.

Moedig voorwaarts!

 

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Joop Hoek, Voedsel Tags: eten, krentenbollen, redactie

Lees ook:

  1. Het jaar 2021 – dag 152 – foodlifesmatter
  2. Het jaar 2021 – dag 356 – rondetafel
  3. Het jaar 2022 – dag 49 – amicaal
  4. Het jaar 2022 – dag 220 – zaag

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. paul zegt

    31 augustus 2020 om 10:26

    Mooi verhaal!

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De virtuele denkster 407
    • Dick – Leegte die liefde is
    • Wakker Dier prikt romantisch beeld van zuivelsector door
    • Renske – haiku
    • Seitan neprunderlapjes met pittige saus

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens