• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Sogenji desu: KOMAKU

Sogenji desu: KOMAKU

5 augustus 2020 door Bertjan Oosterbeek

‘Een klein gaatje in het trommelvlies geneest in ongeveer twee maanden. Maar dit is geen klein gaatje…’

De oorarts haalde de kijker weer uit mijn oor, pakte z’n iPad en tekende op het schermpje eerst een grote cirkel en toen daarbinnen een kleinere die hij met een paar snelle strepen arceerde. ‘Dat is het gat,’ zei hij, terwijl hij met het dunne stylus pennetje op de kleinste cirkel wees. Een flink gat inderdaad, ongeveer een vijfde van het trommelvlies was weg. ‘Gelukkig dat ik er toch maar mee naar de dokter gegaan ben,’ dacht ik. Want ik liep er nu al een dag of vier mee rond.

We waren bezig geweest om een enorme stapel oude bamboe die ergens midden op het terrein lag op te ruimen. Die stapel lag er al een hele tijd en de meeste bamboe was inmiddels behoorlijk verrot. We konden er dan ook niet veel anders meer mee doen dan het de berg achter Sogenji op sjouwen en het daar in het bos – ergens uit het zicht – verder te laten vergaan.

Makkelijker gezegd dan gedaan overigens, want dit waren bepaald niet van die dunne stokjes die je bij het tuincentrum koopt. Dit was echte bamboe: meer dan vijftien meter lang en aan de onderkant zo’n tien tot vijftien centimeter in doorsnede. Omdat het paadje dat de berg op liep smal en steil was, moesten we ze daarom eerst in tweeën zagen.

Om een beetje op te schieten probeerde ik de bamboe in plaats van door te zagen – wat erg veel tijd kostte – gewoon door te breken. Omdat veel van de bamboe al half vergaan was, gaf die zich met een beetje extra kracht al snel gewonnen. Maar op een gegeven moment stuitte ik er op eentje die wel wilde buigen, maar niet wilde barsten. Ik liet me natuurlijk niet kisten, ging er bovenop staan, pakte ‘m met beide handen halverwege de top vast en gooide al m’n gewicht in de strijd; en met een keiharde knal brak ik ‘m in tweeën. Maar daarbij kwam er zoveel kracht vrij dat de bovenste helft van de bamboe met een enorme klap tegen mijn hoofd zwiepte, precies op m’n rechteroor.

komakuEven werd ik heel duizelig en misselijk. Ik moest gaan zitten om van de klap bij te komen. In mijn oor een lawaai alsof ik recht onder waterval stond; en het voelde warm – alsof het vol liep met bloed. Moest ik niet naar de zendo gaan om even te gaan liggen? Maar ja, dacht ik, zen is toch ook: doorgaan, óók als het moeilijk is. Bovendien stroomde er toch geen bloed uit mijn oor en na een paar minuten ging het wel weer. Dus ben ik die ochtend zeker nog een keer of tien de heuvel opgelopen. De volgende dag voelde ik me alweer veel beter, en daarom besteedde ik er verder niet teveel aandacht aan. Ik had nog wel een flinke ruis in m’n oor, dat wel. En ook na een dag of vier hoorde ik er nog erg slecht mee.

– ‘Maar hoe lang duurt het dan voordat een groot gat weer dicht is?’ vroeg ik. – ‘Bij een klein gaatje duurt dat ongeveer twee maanden, maar dit is geen klein gaatje…’ zei de dokter nogmaals.

Waarschijnlijk de Japanse manier om te zeggen dat hij het niet goed wist. Gewoon zeggen ‘dat is afwachten’ was blijkbaar not done in Japan. Maar goed, ik was al lang blij dat deze dokter behoorlijk goed Engels sprak, zeker voor een Japanner. En als hij niet op een bepaald woord kon komen, dan pakte hij gewoon zijn iPad – Google Translate – om het op te zoeken: komaku betekende dus ’trommelvlies’.

– ‘Misschien moet het geopereerd worden,’ ging hij verder. ‘Ik verwacht het niet, maar misschien wel, als het niet vanzelf geneest.’

Ai, natuurlijk niet echt leuk om het woord ‘operatie’ te horen. Ongetwijfeld een hele hoop gedoe rond zo’n opname, alleen al met verzekeringen en zo. Als ik al niet zou moeten besluiten om daarvoor terug naar Nederland te gaan… echt wel het laatste waarop ik zat te wachten. Maar tegelijkertijd maakte ik me er ook niet echt druk om. Sterker nog: vlak nadat die bamboe tegen mijn hoofd geklapt was en ik nog duizelend op de grond zat, was zo’n beetje het eerste wat bij me opkwam: ‘ach, dit komt wel goed.’

Helemaal vlekkeloos is Google Translate overigens nog niet. Toen ik – met een recept voor oordruppels en antibiotica in de hand – weer op het punt stond om naar buiten te lopen, wenkte de dokter me terug. Just a moment… Hij typte in het Japans iets op z’n iPad en liet me vervolgens het beeldscherm lezen. Er stond: You must not bite your nose.

– ‘I must not BITE my nose?‘ vroeg ik.

– ‘Ah, I think it is: you must not BLOW your nose,’ antwoordde hij.

– ‘… but biting is OK then?’

– ‘Yes, you can bite your nose any time, no problem…’

Wordt vervolgd…

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Bertjan Oosterbeek schrijft nog meer verhalen, ook over zen. En die zijn te lezen op zijn website www.bertjanoosterbeek.wordpress.com?

(c) 2013 Bertjan Oosterbeek

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Geluk, Zen Tags: bamboe, Bertjan Oosterbeek, klooster, Komaku, oorarts, Sogenji desu, trommelvlies

Lees ook:

  1. Sogenji desu: KOMAKU
  2. Sogenji desu: KOMAKU (slot)
  3. Sogenji desu: KOMAKU (slot)
  4. Sogenji Desu: KOMAKU (deel 2)

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
30 mei
Vipassana meditatie Rotterdam
30 mei 23
Rotterdam
31 mei
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
31 mei 23
01 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
1 jun 23
03 jun
Zen in Twente ochtend met Doin Sensei op 3 juni
3 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

    Joop Ha Hoek - 29 mei 2023

    ‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    ‘Meebewegen met wat er is’

    gastauteur - 15 mei 2023

    Als het gaat om dak- en thuisloze mensen wordt er door de maatschappij merendeels nog vanuit 'schuld en eigen verantwoordelijkheid' gedacht. Men heeft vaak het verkeerde idee dat iedere persoon in Nederland eigen verantwoorde keuzes maakt en dus verantwoordelijk is voor diens eigen lijden. Of men denkt dat het heel makkelijk is om een uitkering aan te vragen. De gewone burger weet niet hoe het is voor iemand die in een totaal andere realiteit zit.’

    Ras – nutteloze, kwaadaardige onzin

    Kees Moerbeek - 14 mei 2023

    Angela Saini heeft voor haar boek Superieur: de terugkeer van de rassentheorie zo’n beetje alle literatuur over rassenwetenschap doorgespit, schrijft ze. Veel genetici menen dat als genetica bewijst dat er nauwelijks reden is om rassenonderscheid te maken, het dus snel afgelopen zal zijn met racisme. Was het maar waar. Racisme is juist een sociale constructie met een enorme invloed, constateert ze.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het paradijs is de kosmische grap
    • Over de Lotus-soetra (23): De parabel van de man die naar water graaft
    • Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’
    • haiku
    • Tussen veranderlijk en onveranderlijk vind je de deur naar non-dualiteit

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens