Op 17 maart liet het Italiaanse Istituto Superiore di Sanità weten dat er 2503 Italianen gestorven zijn t.g.v. Covid-19. Gemiddelde leeftijd: tachtig-plus en op twee na hadden alle overledenen al een ziekte onder de leden.
De grootste staalfabriek in Europa staat in Zuid-Italia, 40 km van waar ik woon. Dat ding heet ILVA en neemt ondanks fors protest van de burgerij al jaren een loopje met alle Italiaanse en Europese miljeu- en volksgezondheidsregels. Resultaat: afgelopen acht jaar 12.000 doden in de onmiddellijke regio door giftige dampen. Met de komst van het nieuwe virus is de fabriek nu half gesloten. Van de 8000 werknemers zitten er nu 4000 thuis terwijl in de hele regio slechts zeventien corona-gevallen zijn geconstateerd.
In Italia moet sinds twee weken iedereen binnenblijven en de overgrote meerderheid doet dat ook. Als je de deur uit gaat moet je een formulier (kun je downloaden) bij je hebben waarop staat waarom je buitenshuis bent. De politie controleert dat op straffe van een boete. Alleen urgenties (eten kopen, tandartsbezoek, etc.) zijn toegestaan. Van de duizenden boetes die inmiddels zijn uitgeschreven is een niet onaanzienlijk deel toe te schrijven aan verslaafde joggers en partners in een explosieve thuissituatie die effe een luchtje willen scheppen. En ook types die zonder blikken of blozen zeggen dat corona nep-nieuws is om ‘ons’ eronder te houden.
De impact van de maatregelen is financieel gigantisch. ZZP’ers, winkeliers, bars&restaurants hebben geen omzet maar wel vaste lasten. En ze worden niet stante pede gesteund door de overheid. Ikzelf kom er genadig vanaf. Ik heb een vast inkomen (a.o.w.), mijn naaste buren wonen 100 meter verderop en ik kan me helemaal vrij in en rond huis bewegen. Vanmorgen ben ik met de zusjes naar de dierenarts geweest voor een prik tegen ziektes waar de zusjes gevoelig voor zijn. En voor de zekerheid maar een extra gasfles bij de smid in het dorp meegenomen om mijn kookplaat komende tijd brandend te houden.
Ik las afgelopen dagen in BD een paar harten onder de riem gestoken. Een van Maha Karuna Ch’an die vol vertrouwen is zonder ook maar één argument te geven waar dat vertrouwen op gebaseerd is. Niks helemaal nada en niente. En een ander hart onder de riem is van Mathieu Ricard dat niet verder komt dan iedereen het beste te wensen: “zorg goed voor jezelf en ook voor anderen”. Zonder ook maar één suggestie hoe je dat kunt doen.
Categorieën: Goff Smeets, Columns
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
Wat probeer je hier nu mee te zeggen?
Twee dingen kaart het stukje aan:
– een staalfabriek die dodelijker is dan het coronavirus gaat pas op halve kracht na invoering van een (nood)wet i.v.m. dat virus. Kapitaal-hypocrisie.
– Harten onder de boeddhistische riem via de media zijn gratuit. Stel je voor dat ik, zoals Mathieu Ricard, in BD de lezers een hart onder de riem zou steken met de open deur ‘zorg goed op jezelf en anderen’ of iets dergelijks. We hebben een pandemie aan de broek en Haha Karuna geeft geen enkele reden voor een ‘vertrouwen dat het goed komt’.
Heb jij, met de kennis van boeddhisme die ik bij jou aanwezig veronderstel, werkelijk een gedetailleerde gebruiksaanwijzing nodig, Goff, om goed voor jezelf en anderen te zorgen?
Ja, die gedetailleerde gebruiksaanwijzing heb ik nodig. En die krijg ik van epidemiologische experts, niet van boeddhisten.
Dat vind ik ook trouwens, maar het bevreemdt me dat je blijkbaar geen enkele boodschap hebt aan iets waar sommige boeddhistische geestelijken goed in zijn, namelijk in deze tijden van angst aandacht voor het innerlijk hebben.
epidemiologische deskundigen doen weer waar zij goed in zijn. Ricards boodschap is dus niet aan jou besteed. Wellicht past het dan om daar respectvol mee om te gaan.
Ik voel me gesteund door zijn directe eenvoud.
Henk,
Hoezo ‘respectvol omgaan’ (jouw woorden) met opentrappen van deuren die al wagenwijd openstaan? Nu je toch doorduwt een reminder: Ricard is academisch opgeleid bioloog en ik neem aan dat hij de in en outs van de pandemie volgt. Zijn bericht was geloofwaardig geweest als hij zijn ervaring als praktiserend boeddhist had gecombineerd met zijn academische kennis. Bij voorbeeld met suggesties hoe je voorkomt dat het virus in meditatie ruimtes terechtkomt. Of hoe je voorkomt dat het virus op rituele voorwerpen van mediators terecht komt, etc..
“Ik voel me gesteund door zijn directe eenvoud” zeg je. Waar die gevoelde steun in zit leg je niet uit. Hoeft ook niet wat mij betreft maar gratuit vind ik het wel.
Maar Goff, als je die behoefte hebt, vráág het hem dan.
Ik denk dat er andere deskundigen zijn, die hier meer verstand van hebben.
In de jaren 60 besloot Ricard dat de wetenschap geen antwoord gaf op voor hem relevante, fundamentele levensvragen. Hij werd monnik. Je kunt wel van hem verwachten dat hij plotsklaps van vak verandert en zich met het bestrijden van het virus gaat bezighouden, maar dat vind ik een beetje wereldvreemd van je.
Bovendien laat ik liever brood door bakkers bakken en wereldwijde epidemieën liever door ter zake deskundigen aanpakken. En eerlijk gezegd vind ik dat de uitspraak dat ik me gesteund voel door zijn directe eenvoud geen verdere uitleg nodig heeft. Een goede mop moet je ook niet uitleggen, dan verliest hij zijn kracht. Ik vind het een indrukwekkende uitspraak van een indrukwekkend mens in al zijn eenvoud en als jij dat niet vindt is het mij om het even.