Het Nieuwe China met eigen ogen
Door heel het land vindt men in kloosters en tempels boeddhistische kunst en cultuur, schilderijen en beelden. De bhikkhu heeft naar eigen zeggen het plezier verschillende kloosters en tempels te kunnen bezoeken.
Ik word er nadrukkelijk onwel van als ik mensen hun normen en waarden zie versjacheren en hun verdriet te gelde maken om hun ego te etaleren. Ik heb al een paar keer de weduwe van een bekende en helaas dode burgemeester op tv gezien die zich naar mijn idee presenteerde als een soort expert in rouwverwerking. En ze schrijft er natuurlijk ook een boek over. Het leven na en zonder…
En er is ook een voormalige chef van een nieuwsrubriek die tegenwoordig coach is in het verwerken van leed en rouw. Er moet toch brood op de plank komen, nietwaar. Ze zijn niet bescheiden, sommige vertonen hun kunsten op tv bij wie het maar wil weten.
Die praatprogramma’s hebben bijkans ook dezelfde gasten. Alleen de presentator is anders van uiterlijk en geslacht. De vragen niet.
Gevoelens zijn tegenwoordig commercie en dienen het salaris van een presentator.
Moedig voorwaarts!
Categorieën: Joop Hoek, Columns
Tags: joop hoek, commercie, rouw, praatprogramma's, coachen
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.
Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken. Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.
Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.
Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.
Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.
Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.
We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.
Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.
Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,
Ik schrik van zo’n hard en onbarmhartig oordeel over mensen.
Christa
Generaties lang kon er niet over rouw en verdriet gepraat en gedeeld worden. Nu al wel meer. Dat is nieuw en misschien wennen. Misschien gaat dat er voor zorgen dat duidelijk wordt dat sterven er bij hoort. En wat hoort eigenlijk? Een bedreigende ziekte of ongeval gebeurt. Generaties lopen niet volgens een keurig verloop netjes over van de vorige naar de volgende zonder tussentijds overlijden. Ik ben vader van 3 kinderen, waarvan een overleden. Laatst heb ik een cursus communicatie bij een organisatie gedaan t.b.v. ondersteunende gesprekken voeren met ouders die een kind verloren. Gesprekken uit de weg gaan met zulke ouders is nog steeds eerder regel dan uitzondering. Wel praten geeft opluchting. Of het BN’ers zijn die trendsettend of volgend of er zelfverrijkend mee zijn dat zou ik niet weten. Ze hebben vaak wel veel invloed.
Wulf, dank voor je reactie. Ik schreef over het commerciële effect dat bij deze ‘rouwdeskundigen’ een rol speelt. ‘Een cursus communicatie (…) voor ouders die een kind hebben verloren.’ Ik vind het verschrikkelijk dat je een kind hebt verloren. Vreselijk. Ik ken iemand die een kind van twee jaar heeft verloren. Wat zeg je tegen zo’n man, alles wat je zegt zijn clichés. Maar je moet zeker het contact met deze ouders niet uit de weg te gaan. Maar daar hebben we geen coaches of boekenschrijvende ervaringsdeskundigen voor nodig. Weg met de coaches, terug naar het eigen ervaren en het delen daarvan.