“Yeezus”, staat er op het T-shirt van het meisje achter de balie van het Animal Hospital. Er staat een figuurtje uit The Simpsons bij. Ik associeer dat meteen met een parodie op het geloof waarmee ik ben opgevoed (tot ongeveer mijn 12e, toen mijn vader besloot dat het welletjes was geweest met de kerkbezoeken en ik tot mijn grote verdriet niet meer naar de misdienaartjesopleiding mocht) en bedenk dat een Nederlandse werkgever zo’n shirt waarschijnlijk niet zou tolereren, omdat dat de ondertekenaars van de Nashvilleverklaring misschien afstoot en dat kost omzet.
Maar dan bedenk ik meteen ook dat je in Thailand de meest vreemde teksten op T-shirts ziet, vaak met de nodige spelfouten.
De betekenis van de teksten is bij de drager van het shirt simpelweg niet bekend. De oude baas die ik laatst zag fietsen met een vaal shirt aan, met achterop de tekst “fuck the world” had denk ik geen idee van de boodschap die hij aan het uitdragen was. Zelf heb ik trouwens lange tijd met een shirtje van Nam Nao National Park gelopen, waarvan ik maar aangenomen heb dat de Thaise teksten over schattige plantjes en diertjes gingen, maar wie weet wat voor schunnigs er misschien wel op heeft gestaan.
Niet alleen op kleding blijkt vaak dat het westerse schrift voor de Thai net zo’n groot mysterie is als het Thaise schrift voor ons.
En dat leidt soms dan weer tot merkwaardige labels, zoals bijvoorbeeld op onze nieuwe matras. Het linkse plaatje lijkt aan te geven dat met deze matras de zwartepietendiscussie verleden tijd is. Rechts wordt de suggestie gewekt dat we met een Engels product te maken hebben. Goed voor de verkoop, want Europese en Amerikaanse producten worden hier automatisch als topkwaliteit beschouwd. En dat middelste plaatje? Ik heb geen idee, of beter gezegd, ik heb wel een idee, maar vermoed dat dat niet is wat er bedoeld wordt.
Maar ik dwaal af… In de wachtruimte van het Animal Hospital zit ook een oud omaatje. We knikken elkaar beleefd toe. Even later komen er twee pubers op een lawaaierige motor aanscheuren. Ze parkeren het ding voor de deur en komen stoer naar binnen slenteren. Tegelijkertijd komt de kleindochter van oma uit de behandelkamer, met een flink formaat hond in haar armen. Het dier is stokoud en blijkbaar niet in staat om te lopen. De kleindochter brengt verslag uit aan oma, die blij lijkt te zijn met wat ze hoort. Dan probeert de kleindochter haar oma aan de arm te nemen, maar dat gaat lastig, met die grote hond in haar armen.
Terwijl ik kijk of ik Tibbe ergens vast kan maken, zodat ik kan helpen, komt een van de stoere pubers al toegesneld en neemt de hond van de kleindochter over. Die neemt haar oma bij de arm en samen schuifelen ze naar hun brommer die buiten staat. Als de jongen bij de brommer aankomt braakt de hond een grote kledder precies op het zadel. Enigszins ontredderd staan oma en kleindochter nu te kijken. Dan zet de jongen de hond op de grond, loopt naar binnen en vraagt iets aan het meisje in het Yeezus-shirt. Die pakt de telefoon en even later komt er iemand aanlopen met een emmer en een doek. De jongen loopt daarmee naar buiten en maakt het zadel van de brommer schoon. Dan helpt hij oma achterop klimmen en tilt hij de hond tussen oma (die in amazonezit zit) en kleindochter in.
Als de brommer is vertrokken komt de jongen weer naar binnen. Hij heeft het warm gekregen en doet zijn jack uit. Dan kan ik de tekst op zijn shirt lezen.
(PS1 – Kleindochter + oma + hond op een brommer klinkt in Nederlandse oren misschien ongeloofwaardig, maar is hier niet ongewoon. Je ziet hier regelmatig behoorlijk oude mensen bij wat waarschijnlijk hun (klein)kind is achterop zitten. Ook zijn brommers met drie personen erop een vertrouwd beeld. Minder vaak, maar toch nog zo nu en dan, zie je vier mensen op een brommer, en zelfs met vijf heb ik er al eens een zien rijden.
PS2 – Bij de zoektocht naar Yeezus bleek dit de titel van een album van rapper Kanye West te zijn. Nooit te oud om te leren.)
