• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2018 – de tweehonderdenzesenveertigste dag – kerstboom

Het jaar 2018 – de tweehonderdenzesenveertigste dag – kerstboom

4 september 2018 door Joop Ha Hoek

Zeven uur duurde de afscheidsdienst voor de onlangs overleden gospel- en soulzangeres Aretha Franklin. De voorganger had het van tevoren aangekondigd: van zo’n vrouw, die zoveel heeft betekend voor de zwarte gemeenschap en de burgerrechtenbeweging in de VS, kunnen we niet in een uurtje afscheid nemen. En toen brak de stroom van liefde en empathie van gospel los uit de kelen van zangers en zangeressen, voornamelijk zwart. Het was adembenemend, wat had ik er graag die volle zeven uur bij geweest willen zijn. Maar ik was niet uitgenodigd en Het Journaal besteedde er maar een paar minuten aandacht aan. Ik ben een liefhebber van de muziek en teksten van Franklin, al van kleins af aan. Ze zijn hoopgevend en bevrijdend.

Er zijn niet veel uitvaarten waar ik aan terugdenk. Een paar jaar geleden overleed Jelle Seidel, voorzitter van de Vrienden van het boeddhisme. Die plechtigheid zal ik nooit vergeten. Om en bij Jelle werden in het crematorium Japanse zen rituelen uitgevoerd die op mij diepe indruk maakten. Het leek alsof het monotone gezang en klepperende geluiden de geest van Jelle naar een andere bestemming voerden. Het ontroerde mij zeer.

Ik weet niet hoe mijn uitvaart er uit gaat zien, ik heb het een en ander vastgelegd voor de uitvoerders. Vorige week hoorde ik Maarten van Rossum op tv zeggen dat hij zich er niet meer mee wilde bemoeien omdat hij dan toch al dood was en niet bemoeiziek. Dat standpunt wil ik wel overnemen. Zo’n uitvaart zal wel aan tijd gebonden zijn, vrees ik. Al zou ik het wel mooi vinden, een paar uur lang zang en zo.

Een familielid van een vriend van mij was gestorven. In een zaal van het crematorium was er na afloop een samenzijn met drank en lekker eten. Een piano in de zaal, andere muziekinstrumenten. De mensen van de uitvaartverzorging hielden de boel in de gaten want er waren nog meer uitvaarten die dag en het publiek was onbestemd. Maar de nabestaanden- een flink groepje mensen in aantal, hielden niet op met zingen en muziek maken en overschreden alle tijd en ruimte. Dat is wel leuk om mee te maken.

Zelf hoef ik alleen maar dood te gaan, mijn graf is er al in een bos op de Veluwe. Als de laatste adem is uitgeblazen ben ik dicht bij de resten van mijn moeder, die mij het leven schonk en zo goed voor mij zorgde. Zij ligt ook in dat bos. Maandag was ik in een kantoorboekhandel en sprak er met de verkoopster over mijn naderende dood. Zeg maar praatje pot.  ‘Ik hoop dat dat nog een tijdje duurt, het is zo zielig voor de kinderen’, sprak ze. Dat is ook een invalshoek.

Mijn twee kleinkinderen hebben al aangekondigd heel hard en lang te huilen als opa wijlen is.

Nou, dit is geen column om vrolijk van te worden. Beste lezers, ik kon niet anders. De somtijds verwarde geest die niet van zichzelf bestaat dicteert de aanslagen van mijn vingers op het toetsenbord. Het had ook zo kunnen zijn dat ik geschreven had over de verkoop van kerstbomen. Nemen jullie nog een boom dit jaar?

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: Beekbergen, dood, Jelle Seidel, joop hoek, kerstbomen, moeder

Lees ook:

  1. Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
  2. Het jaar 2018 – de honderdendrieentachtigste dag – afrekendood
  3. Het jaar 2018 – de tweehonderdenzevenennegentigste dag – mijn graf
  4. Het jaar 2019 – dag 351 – rustwat

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Gerry zegt

    5 september 2018 om 14:35

    Raak geinspireerd

    Ik doe een Kerstboom op mijn uitvaart (met kluit)

    Every dag is X-mas

    Heerlijk weer Joop

  2. Melané Fahner-Botha zegt

    6 september 2018 om 08:56

    Ach ja, zo’n begrafenis. Laatst zei m’n vriendin: wie zou er nou op m’n begrafenis komen? Dat wekte bij mij enige bezorgde gevoelens want ’tis wel leuk om einzelganger te zijn maar je moet wel gemist worden. Toch? En mijn inmiddels gecontinueerd familieleden liggen zo verspreid dat ik nergens’ bij’ kan gaan liggen. ‘laat los’ denk ik dan verzaligd. Regeren over het graf heet dat. Doe maar wat leuks. Ik ben er wel blij mee, wat het ook is. En die boom? Wie weet. Ik leef nu. Straks misschien niet meer en dan ben ik die boom. Dan zie ik u met uw engeltjes en lametta en kadootje’s wel verschijnen?

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
09 feb
ONLINE - Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
9 feb 23
09 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
9 feb 23
11 feb
Introduction session - Retreat Faith in Times of Change
11 feb 23
12 feb
Vervolgcursus boeddhistische psychologie
12 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Het lijden in de wereld

    Taigu - 6 februari 2023

    Het komt Taigu voor dat boeddhisme te vaak gaat over ‘verlichting’ en te weinig over het lijden in de wereld, dat eerst moet worden opgelost voordat iemand zich in spirituele zin bevrijd kan wanen. Het existentiële kerndilemma van boeddhisme is dat wij ieder delen in de rotheid van de wereld, terwijl wij over het vermogen beschikken onze bevrijding dichterbij te brengen door het lijden van de ander te verminderen. In sommige teksten wordt dit vermogen ‘boeddhanatuur’ genoemd.

    Linkerhemisfeer domineert – een catastrofale weg

    Rob van Boven en Luuk Mur - 6 februari 2023

    We leven steeds meer in een materialistische wereld gericht op nut en macht, met hebzucht als doorlopende achtergrond motivatie. Afleiding is inmiddels vooral een noodzakelijkheid, waardoor het een gevangenis is geworden. Volle brede aandacht voor de natuur, elkaar, de omgeving kunnen we niet meer opbrengen.

    Ashoka – India’s bijna vergeten keizer

    Kees Moerbeek - 5 februari 2023

    De verdiensten van Ashoka (circa 268 – 232 v.o.j.), de derde keizer van het Mauryaanse rijk zijn groot, maar hij was bijna vergeten. De vertaling van zijn inscripties in de 19de eeuw ontrukte hem aan 2.000 jaar vergetelheid. Dit artikel gaat over het boek Mauryan India van de ook internationaal eminente Indiase historicus Irfan Habib en vooral over Ashoka’s inscripties.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Bhikkhu
    • Boeddhisme en hulpverlening
    • Een stomme film over een stom doek; cursus beeldspraak voor non-dualisten
    • Het jaar 2023 – dag 39 – ziekzwakmisselijk (3)
    • Redactiestatuut en redactieformule – pijlers van het BD

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens