Ze begrepen er niets van, de leden van het Vlaamse fietsgroepje, die zo graag door Vlaanderen toeren. Een van de leden, een ‘Ollander, had een nieuwe fiets gekocht. Het was binnen de groep het gesprek van de dag. Een gewone fiets, frame, stuur, spatborden, wielen en banden. Waarom wilde ze zo uit de toon vallen, vroegen de leden zich af. Waarom had het lid geen elektrische fiets gekocht, waar zij allemaal op reden. Ze konden het niet begrijpen.
Het lid met de nieuwe fiets reageerde niet op het gekakel in het fietsenhok. Zij was zich er van bewust dat elektrische fietsen accu’s hebben, die met inmiddels zeldzame grondstoffen worden gemaakt. En wat gebeurt er met die oude versleten accu’s? Worden ze los gestort in de natuur of gerecycled en wie controleert dat? Zijn de elektrisch leden zich er wel van bewust dat de stroom voor hun fietsen moet worden opgewekt met nu nog deels vervuilende centrales?
Vrolijk fluitend fietste ze in haar eentje door de mooie bossen. Okay, het ging niet zo hard als op een elektrisch fiets, maar moet dat ook? Ze zag en hoorde veel onderweg.
Moedig voorwaarts!