Nederland is een christelijk land dat nog Pasen viert, al weten veel mensen niet meer wat de betekenis is van Pasen. Nu er veel buitenlanders komen uit islamitische landen komen er steeds meer mensen die wel Paasfeest vieren maar eigenlijk niet goed weten wat er wordt gevierd.

Voor de christenen is het Pasen duidelijk: de verrijzenis van Christus uit de dood. Ofschoon deze betekenis voor niet christenen nietszeggend is heeft het Paasgebeuren toch ook een diep menselijk karakter die iedere mens kan aanspreken. Dat is het feit dat liefde altijd pijn doet.

In het Paasverhaal weerspiegelt zich de kern van de liefde als de hoogste vorm van samen zijn.

Op de pijn in de liefde is een tweevoudige reactie mogelijk. Dat zien we in het huwelijk waar twee mensen dol veel van elkaar houden maar op een gegeven ogenblik elkaar pijn doen. De meest voor de hand liggende reactie is dan weglopen en niets meer om de ander geven. Als dat zich vaak herhaalt komt vanzelf de scheiding.

Een andere weg is uitpraten en proberen elkaar te begrijpen. Dan ontstaat er een gesprek op een dieper niveau van de relatie die het conflict overstijgt. Er ontstaat dan een liefdesband op een dieper niveau van het bestaan. Langs een dergelijk proces kan de relatie zich tot op het diepste zijns-niveau van ons bestaan verdiepen. Dat zien we bij twee oudjes die op de rolstoel naast elkaar zitten en elkaars hand vasthouden. Er ontwikkelt zich een ontmoeting zonder woorden.

Het is dit beeld dat het Paasmysterie ook uitdrukt. Christus hield dolveel van de mensen, meer dan wie dan ook, maar van die mensen ondervond hij de diepste pijn. Christus hield dolveel van zijn hemelse vader, maar aan het kruis voelde hij zich verlaten en schreeuwde het uit van pijn: “Mijn God, mijn God, waarom heeft U me verlaten?”.

Christus stortte in de diepst mogelijke pijn van zijn liefde, en de liefde kwam weer tot de hoogste bloei. Hij kwam bij zijn geliefde Magdalena die hem vasthield, maar Jezus antwoordde: “Houd mij niet vast want ik ga eerst naar de Vader”.

In het Paasverhaal weerspiegelt zich de kern van de liefde als de hoogste vorm van samen zijn die samen kan gaan met de diepste pijn. Dat is herkenbaar bij de dood van een geliefde partner of een geliefd kind. Dan kan de Paasgedachte ons innerlijk kracht en steun geven.