• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2018 – de eenentachtigste dag – haat

Het jaar 2018 – de eenentachtigste dag – haat

23 maart 2018 door Joop Ha Hoek

Vandaag was ik op een verjaardagsfeest en na de felicitaties en de taart en soep kwam het gesprek naar aanleiding van de recente gemeenteraadsverkiezingen op haat. De ene haat is de andere niet, zei de gastheer, in ieder geval de beleving ervan. De ene haat veroorzaakt meer reuring dan de andere.

Vorige week kwam er een eind aan de (voorgenomen) coalitie van de liberaal islamitische politieke partij Nida met de linkse partijen in de Rotterdamse gemeenteraad, omdat bekend werd dat in een bericht/mail/tweet uit 2014 Nida Israël had vergeleken met IS. Hoe de vertegenwoordiger van deze partij in praatshows ook dit bericht toelichtte- het was gemaakt voordat bekend werd hoe bloeddorstig en verschrikkelijk IS te werk gaat, het moest in de juiste context worden gezien, en er ook sprake was van vrijheid van meningsuiting. Het hielp niet. Media en politici vielen over deze partij heen en coalitiegenoten trokken zich terug. De haat was voelbaar tegen ‘die islamieten.’

In onze maatschappij neemt de haat tegen Joden toe, zeggen Joodse organisaties. Gebouwen en mensen worden door de politie beschermd. In enkele gemeenten hebben politieke partijen zich solidair verklaard met deze burgers en veroordelen deze uiting van haat. Maar er zijn geen luide openbare protesten van de burgerij in zijn geheel. Waarom niet? Went Jodenhaat?

De PVV van Geert Wilders kwam een week geleden in het nieuws door het uitzenden van een tv-spotje, gericht tegen de Islam, waar het bloed letterlijk van afdroop. Je zou zo’n spotje haatzaaiend kunnen noemen, een hele godsdienst en de volgelingen daarvan zou zich schuldig maken aan geweld, homohaat, vrouwonvriendelijk gedrag en het schenden van mensenrechten. Ik vond het nogal generaliserend. Ook Wilders zal zich ongetwijfeld beroepen op zijn vrijheid van meningsuiting. Nederland zweeg massaal over dit filmpje, slechts een paar organisaties deden aangifte bij de politie. Wilders staat bekend als een vriend van Israël. Waarom was er geen brede kritiek, went de retoriek van Wilders? Vinden de Nederlanders dat hij gelijk heeft?

Voor de ouderen onder ons: Lang geleden hing de echtgenote van de directeur van de Nederlandsche Bank en president van de Europese Centrale Bank Wim Duisenberg, Gretta, een Palestijnse vlag aan de gevel van haar huis. Gretta Duisenberg zette zich actief in woord en daad in voor de belangen van de Palestijnen in hun conflict met Israël. Dat deed ze met verve en nam geen blad voor de mond.

Na twee weken besteedden verschillende Nederlandse media aandacht aan het feit dat de president van de Europese Centrale Bank een Palestijnse vlag aan zijn huis had hangen, waarop internationale media het bericht overnamen. Gretta Duisenberg werd in korte tijd de bekendste Nederlandse actievoerder voor de Palestijnse zaak. In een telefoongesprek met haar Joodse buurvrouw Rosa van der Wieken, die zich stoorde aan de aanwezigheid van de vlag, zou ze hebben gezegd dat het “de puissant rijke joden in Amerika zijn die Israël in stand houden, waardoor ze in Israël de Palestijnen kunnen onderdrukken”. Duisenberg lichtte later toe dat ze had gedoeld op “de rijke Joodse lobby in Amerika”.

Cartoonist Ruben Oppenheimer mag advocaat en thans Kamerlid voor het Forum voor Democratie Theo Hiddema ‘louche’ noemen in een cartoon. Dat heeft het gerechtshof in Den Bosch in 2015 bepaald. Daarmee is het eerdere vonnis van de rechtbank Maastricht vernietigd. Oppenheimer tekende voor de Maastrichtse stadskrant De Ster een cartoon waarin hij Hiddema als ‘louche’ betitelde.

De Maastrichtse rechtbank vond in kort geding dat de term ‘louche’ gepresenteerd werd als een feit waarvoor onvoldoende feitelijke onderbouwing aanwezig was.

Het gerechtshof oordeelt dat het de vrijheid van een cartoonist is dat te roepen en dat de context voldoende duidelijk was. Ook moet Hiddema tegen een stootje kunnen omdat hij zelf regelmatig deelneemt aan het publieke debat.

Tot zo ver haat, haatzaaien en hatelijkheden. De Boeddha zegt hierover: …nooit komen uitingen van haat in deze wereld tot rust door haat, maar door niet te haten komen ze tot rust, dat is een eeuwige wet. We leven in een gedegenereerde tijd waarin haat geen ophef veroorzaakt maar soms ook wel. Afhankelijk wie het predikt.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: filmpje, Geert Wilders, Gretta Duisenberg, haat, islam, Nida, palestijnse vlag, Palestijnse zaak, Rotterdam, Theo Hiddema, Wim Duisenberg

Lees ook:

  1. Het jaar 2017 – de tweehonderdenzesentachtigste dag – wilders
  2. Han de Wit – De ervaring dat wij ten diepste goedwillende wezens zijn…
  3. Boeddhistisch leraar Varamitra bij anti-haatdienst in Den Haag
  4. Het grote racisme debat in Rotterdam

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Fleur zegt

    25 maart 2018 om 23:36

    Prachtig geschreven. Dank

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
22 sep
Retraite: natuur en meditatie
22 sep 23
23 sep
Teaching over Bodhicitta, het actieve mededogen
23 sep 23
23 sep
De Vijf krachten en de Dood
23 sep 23
24 sep
Meditatiedag: handleiding voor creatieve meditatie
24 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Kleefkracht
    • Het ene bewustzijn is het andere (niet)
    • Het jaar 2023 – dag 245 – benenwagen
    • Het BD en het grote driedaagse onderhoud
    • Ik keur alles af…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.