Ondanks de snerpende kou vandaag toch maar even de hut verlaten. Het kostte me vanmorgen al moeite om onder de twee dekbedden die ik over mij heen had getrokken in de mand vandaan te kruipen. De wind zorgde voor vrieskou in de onverwarmde slaapkamer.
Ik moest dringend wat dingen in de buitenwereld doen. Onder andere apparatuur kopen om de technische storing in de PC waarmee het BD wordt gemaakt op te heffen. En ik verlangde heel erg naar een warm Surinaams broodje van mijn vriend Dennis. En ik was door mijn voorraad hennepolie heen waarmee ik de pijn van de artrose demp. Ook moest ik de tank van de auto nog volgooien om een reis naar het midden van het land te kunnen maken.
De ijle wind geselde mijn longen maar overal waar ik binnenstapte kwam een golf van warme menselijkheid mij tegemoet. De kou werd minder koud. Wat kunnen mensen toch aardig zijn.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.