Ik schaam me een beetje, ben aan het vervlakken. Lange tijd dankte ik voor de beeldbuis gezeten de nieuwslezer van het Journaal als hij de kijkers een mooie en goede dag wenste. Ook als hij duizend kilo ellende over mij uitstortte. Dan zei ik: ook een mooie dag en goedemorgen-, middag of avond. Zo in de loop van vorig jaar verstomde ik en dankte niet meer voor de wens van de nieuwslezer. Ik kijk voor mijn vak vaak naar het Journaal dus het was een explosie van ondankbaarheid.
Ik besef dat de nieuwslezer niet weet dat ik hem of haar niet meer groet en dank. Maar dat doet er niet toe. In een metta meditatie kan je ook talloze vreemden in je kring plaatsen en hen liefde en geluk wensen. Dus waarom die mensen van het Journaal niet?
Met ingang van vandaag herstel ik de traditie weer. Dus als u eens langs een bunkertje rijdt waar u een man hoort praten met een tv ben ik dat. Mooie dag.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen.