De redactiechef loopt welgemoed over de redactiezaal en betitelt een collega als ‘lekker ding’ en ‘schat’ en kletst de aangesprokene ook nog eens fors op de billen. De redactiechef was- helaas is zij overleden, een vrouw die haar mannetje stond. Ze was niet vulgair of ordinair, misschien wel vooruitstrevend door als vrouw te doen wat veel mannen doen: ongewenste seksuele intimidatie op de werkvloer. Al nam geen enkele collega aanstoot aan haar gedrag. En niemand noemde haar schat en petste haar billen.
Een andere vrouwelijke collega gaf de hoofdredacteur een dreun in het gezicht- in een volle redactiezaal, toen de man haar in het voorbijgaan een klap op de billen gaf toen zij voorovergebogen bij een desk stond. Een instemmend gebrom verspreidde zich over de redactie.
Mijn ondernemingsraad stelde op een zeker moment een vrouw als vertrouwenspersoon aan om onder andere seksueel getinte intimidatie te lijf te gaan. Een paar keer per jaar had ik als OR-voorzitter in een vertrouwelijke setting contact met haar over het aantal en de aard van de meldingen. Het beeld kantelde toen bleek dat er juist mannelijke collega’s waren die aanstoot namen aan de seksueel getinte uitlatingen van sommige vrouwen op de werkvloer.
Seksuele intimidatie is verwerpelijk en ook mannen zijn daar het slachtoffer van. Veel vrouwen komen nu gelukkig uit de kast door met name op sociale media ervaringen met mannen die hun macht misbruiken en graaien en verkrachten en zich schuldig maken aan seksueel misdrag te delen. Me too of ik ook, melden ze. Het zijn er veel, te veel.
Moedig voorwaarts!