De wegloze weg…
Cartoons
Ardan – delen…
verlicht en de wereld.
Ardan – Een boot die waarschijnlijk nooit komt…
Wachten is waardevolle tijd. Daarom vind ik reizen met de trein ook zo prettig. Op het station wachten. Mensen voorbij zien lopen, zien instappen, al de geluiden horen. Van aankomende en vertrekkende treinen.
Ardan – Mijn vader is boeddhistisch…
Allemachtig…
Ardan – Trotse ouders…
Ta, ta, ta, ta ta
Ardan – de wet van oorzaak en gevolg…
Peinzen, overdenken en piekeren, hoe zit het toch met die wet…
Ardan – rennende rust
…
Ardan – Ik wacht tot dingen zich ontvouwen
‘Het schilderen gebeurt daarna bijna vanzelf. Op deze wijze komen mijn artistieke expressie en spirituele manifestatie als eenheid tot hun recht.’
Ardan – Stoffig kussentje…
Relatietherapie…
Ardan – hebzucht
De apotheek…
Ardan – frisse neus
Effe naar buiten…
Ardan – complotdenker
Het heden en de toekomst…
Ardan – het moment
Toen was het weer weg…
Ardan – Wilders gekozen
Gekozen door 2,5 miljoen kanslozen.
Ardan – je zou maar vluchteling zijn
Menszijn…
Ardan – Knipoog…
…
Ardan – Trump
Blinde warmte…
Ardan – “de boeddhisten”
Klimaatverandering…
Ardan – nog iemand een medemens geholpen dit jaar
De eeuwige vraag.
Say When (‘Zeg maar stop’) wint ontwerpwedstrijd Posters for the Planet
Van de 1462 in gestuurde ontwerpen vielen 10 posters in de prijzen. De grafische weergave van een zee en lucht met de tekst Say When ingestuurd door Liam Houlihan won de competitie en een geldbedrag van €10.000. Vanaf vandaag start een grootschalige mediacampagne. Zo zijn de 10 winnende ontwerpen te zien in ARTIS-Groote Museum. Daarna reizen ze door naar vier andere musea.
Ardan – De spreuk
Daarom beoefen ik zen. Om in de diepte van mijn denken te duiken en mijn gedachten te leren kennen die gaan over ‘ik versus ander’. Om de werkelijkheid daarvan te toetsen in de niet-dualiteit.
U bent er al…
Het boeddhistisch platform Bodhi besteedt aandacht aan het overlijden van cartoonist, brugwachter, kok en zenbeoefenaar Ardan die op 9 augustus zijn leven beëindigde.
Ardan – Ik ben mezelf kwijt
En toen, de volgende zitting, toen ik daar zat met dat verwarrende gevoel van schaamte en dat ik mezelf wel voor mijn kop kon slaan dat ik zo stom was om lollig proberen te doen. Toen ineens kwam daar een totaal ander gevoel (of was het een ervaring?) voor in de plaats.
Zaterdagmorgen elf uur…
Wij deelden veel. Ook de soms moeilijke momenten in ons leven. We waren dan letterlijk dicht bij elkaar om naar elkaar te luisteren en er te zijn voor elkaar. Ik weet niet hoe ik die relatie met Ardan moet beschrijven, elk woord dat ik eraan besteed doet geen recht aan de diepte en waarde ervan.
