Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Beeldende kunst

Twee door nazi’s gestolen  kunstwerken teruggegeven aan erfgenamen Holocaustslachtoffer

door

Grünbaum was de zoon van een Joodse kunsthandelaar en rechtenstudent die in 1906 begon op te treden in cabarets in Wenen. Toen de nazi’s aan de macht kwamen, bespotte hij hen en zei eens op een verduisterd podium: “Ik kan niets zien, helemaal niets; ik moet in de nationaalsocialistische cultuur zijn gestruikeld”.

Boeddhisme in Georgië

door

In het kader van de interreligieuze activiteiten vanuit The Buddha Project is de Nederlandse monnik Ven. Losang Gendun drie maanden te gast geweest bij de Georgische bisschop. Dankzij de inspanningen van en de bijzondere band tussen beiden heeft het boeddhisme nu een eigen plaats gekregen in de Vredeskathedraal. De kathedraal was al een gebedshuis voor christenen, moslims en joden.

BidL geslaagd, maar de Boeddha was niet erg positief over beeldende kunst

door

Wat vond de Boeddha nu zelf van kunst? Hij heeft er niet veel over gezegd, maar wel een paar dingen. In De historische Boeddha van professor H. Schumann staat een stuk over zijn houding tegenover muziek, zang, dans en toneel: ‘Een op het eerste gezicht verrassende trek in het wezen van de Boeddha is zijn negatieve opvatting over de kunsten. Het kan zijn dat hij als zoon van een raja met muziek en dansvoorstellingen overvoerd was. Er is echter meer voor te zeggen dat zijn afkeer berustte op het verleidelijke karakter van iedere kunst. Want kunst neigt ertoe het gemoedsleven tot meedeinen en opwinding te brengen en de geest van zelfbeheersing af te brengen. Zij is gericht op het loswoelen van passies, de Dhamma daarentegen op het kalmeren daarvan; de kunstenaar schept een verlokkende schijnwereld, de aanhanger van de Dhamma echter wil de reële wereld doorzien.