Vroeger, als kind, ging ik vaak met mijn ouders mee op vakantie naar Frankrijk. Ik herinner me nog goed de pleintjes in die dorpjes. Daar werd jeu de boule gespeeld door oude mannetjes met petjes. Ze hadden broeken aan die met bretels omhoog werden gehouden. En aan de rand van zo’n pleintje zaten oude vrouwen te kletsen.
Als kind vond ik dat al mooi. Als volwassene denk ik er met plezier aan terug.
Is het een tè romantisch beeld, dat ik denk dat het zo toch veel leuker ouder worden is dan in de enorme verpleeghuizen waar tegenwoordig (in Nederland) oude mensen hun laatste dagen slijten?
Misschien wel. Misschien is het wel te romantisch of te naïef om terug te verlangen naar vroeger. De tijden zijn zeker veranderd. Er zijn nu veel meer oudere mensen. En mensen hebben, omdat ze steeds ouder worden, ook steeds meer kwalen.
Ik weet echt niet of ik dat een vooruitgang vind. Ik neig naar ‘nee’. Als ik zelf zou mogen kiezen, zou ik liever korter leven, maar dan wel zitten keuvelen op een bankje aan de rand van een pleintje. Herinneringen ophalen aan vroeger. Bijvoorbeeld over die keer dat we naar yogales gingen. En in een deuk lagen. Of jeu de boule spelend. Liever dat, dan dat ik weggestopt zou zitten in een mega groot verpleeghuis, waar ik nauwelijks iemand ken. Maar ja, zou ik wat te kiezen hebben tegen die tijd? En hebben de ouderen van nu wat te kiezen?
Robert Keurntjes zegt
Ik ben bang dat die verpleeghuizen ook tot de romantische beelden behoren. Zolang je nog zelfstandig met je rolator bij het toilet kunt komen is er geen plek voor je in een verpleeghuis.
Wat rest is in je uppie voor de t.v. iedere avond, of zelf organiseren dat je op tijd op een plek woont waar je op rolater afstand samen met anderen kunt zijn.
Het wordt dus echt weer zo als vroeger toen we nog zelf verantwoordelijk waren voor onze sociale context. :-)
Nic Schrijver zegt
Mijn vader (85)heeft nooit in een verpleeghuis gewoond, mijn moeder twee weken (83),mijn oudste broer heeft er nooit gewoond (50) een vriend van me verongelukte met 21 jaar en en andere met 40.
Het heeft me doen inzien dat je niet kunt weten hoe oud je wordt. Dat is al een begin.
Hoewel een beetje nadenken geen kwaad kan klamp ik me niet teveel vast aan hoe het zou zijn als ik bejaard ben.
Genieten en leven in het nu lijkt me het beste.
Nic Schrijver zegt
Mijn vader (85)heeft nooit in een verpleeghuis gewoond, mijn Moeder twee weken (83),mijn oudste broer heeft er nooit gewoond (50) een vriend van me verongelukte met 21 haar en en andere met 40.
Het heeft me doen inzien dat je niet kunt weten hoe oud je wordt. Dat is al een begin.
Hoewel een beetje nadenken geen kwaad kan klamp ik me niet teveel aan hoe het zou zijn als ik bejaard ben.
Genieten en leven in het nu lijkt me het beste.
Maris zegt
Misschien een idée om zovast naar Franrijk
Te verhuizen?
De pleintjes hier in Frankrijk zijn
Er nog steeds er word nog steeds Jeu
De boule gesprekken.de ouderen hier
Worden dank zij de veel betere
Gezondheidszorg Dan in Nederland
Veel ouder .omdat de mens hier socialer
Is en ieder meer respect heeft voir
Elkaar Leefd men ook gelukkiger.
Dat voegt ook veel toe aan je Gezondheidszorg.
Het leven is hier nog écht leven.
Natuurlijk zijn hier ook verzorgings
Tehuizen.
Maar wat is er nog fijner om zo Lang
Mogelijk in je eigen omgeving
Te zijn ,waar je geholpen word .
Maar ook de buurt genoten elkaar helpen
Hier kan dat ,maar in de grote steden zal het
Anders zijn.
Woon hier sinds 14 jaar,
bijna het hele jaar en zie het verschil
Heel duidelijk.
Ondek het geluk in jezelf,dat brengt
Ook geluk in jouw omgeving.
Kees Moerbeek zegt
Graag Maris :-)
https://www.youtube.com/watch?v=OpFGQy2ClhQ