Uit een nieuwe meta-analyse van onderzoeken in Nederland en vergelijkbare Europese landen blijkt dat gemiddeld 28 procent van de melkkoeien kreupel loopt. De variatie tussen bedrijven is opvallend groot: bij sommige komt kreupelheid nauwelijks voor, bij andere treft het meer dan zestig procent van de koeien. Anne Hilhorst van Wakker Dier: “Dit onderzoek bevestigt dat kreupelheid een groot én vermijdbaar welzijnsprobleem is op Nederlandse boerderijen”.
Het onderzoek is uitgevoerd door de Universiteit Utrecht en Wageningen University & Research, mede gefinancierd door Wakker Dier. De wetenschappers bepaalden de kreupelheid op Nederlandse melkveebedrijven door middel van een meta-analyse. Vanwege een tekort aan goede gegevens uit Nederland zijn ook studies meegenomen uit Europese landen met een vergelijkbare melkveehouderij. De uitkomsten zijn recent gepubliceerd in het peer-reviewed Journal of Dairy Science.
Naast spreiding tussen bedrijven in het aantal kreupele koeien, is er ook variatie in de ernst van de kreupelheid. Van de dieren die kreupel lopen, blijkt een derde in (zeer) ernstige mate kreupel. Deze koeien belasten tijdens het lopen de kreupele poot zo kort mogelijk en proberen wanneer zij stilstaan hun gewicht te verdelen over drie poten.
Het onderzoek wijst ook de belangrijkste oorzaken van kreupelheid aan. Die liggen veelal in de dagelijkse leefomgeving van de dieren: geen of weinig weidegang, harde betonnen vloeren en een gebrek aan goede ligplekken. Ook de lichamelijke staat van koeien speelt een rol: kreupelheid komt vaker voor bij magere dieren en dieren die al meerdere kalveren hebben gebaard.
De onderzoekers benadrukken dat kreupelheid bij melkkoeien aanzienlijk is terug te dringen door onder andere betere huisvesting en (meer) weidegang. Dat er ook bedrijven zijn waar nu al amper kreupelheid voorkomt, bewijst immers dat het anders kan.
Wakker Dier wil dat de belangrijkste oorzaken van kreupelheid worden aangepakt. Hilhorst: “Koeien zijn bosdieren die van nature veel lopen op een dag. Hun benen zijn niet gemaakt voor betonnen stalvloeren of eindeloos staan in een kleine, vieze ruimte. Deze dieren horen zo veel mogelijk in de wei. Ook in de stal verdienen ze een zachte, ruime plek om te liggen en een vloer die geen aanslag is op hun poten.”
Geef een reactie