• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Politiek zonder hart (I) – Waarom kwetsbaarheid taboe is in Den Haag

Politiek zonder hart (I) – Waarom kwetsbaarheid taboe is in Den Haag

3 juni 2025 door Rob van Boven en Luuk Mur 1 Reactie

Er zijn van die zinnen die politici moeiteloos uit hun mouw schudden: “Ik luister naar de mensen.” “De menselijke maat moet terug.” “We moeten verbinden in plaats van verdelen.” Maar telkens vragen wij ons af: als je dat echt meent, waarom zien we daar dan zo weinig van terug in je daden?

De realiteit is dat politici zelden worden gekozen of beloond op basis van menselijkheid, eerlijkheid of empathie. Ze worden geselecteerd op hun vermogen om te beheersen, te overtuigen, kiezers te winnen, dossiers te managen en de media te bespelen. Ze groeien op in een systeem dat wantrouwen inbouwt, afstand creëert, kwetsbaarheid afstraft en controle boven vertrouwen stelt. Daarom klinken de woorden mooi, terwijl de uitvoering steeds technocratischer, afstandelijker en liefdelozer wordt.

Psycholoog Ivan Tyrrell beschrijft in zijn manifest Human Needs in Politics – The Charter hoe politieke systemen structureel falen omdat ze voorbijgaan aan wat mensen écht nodig hebben: veiligheid, autonomie, verbondenheid en zingeving. In plaats daarvan krijgen we beleid gebaseerd op controle, cijfers en systemen — niet op vertrouwen of menselijk contact. Het gevolg is dat mensen zich miskend, onveilig of simpelweg vergeten voelen.

Ook neuropsychiater Iain McGilchrist ziet deze ontwikkeling, vanuit de werking van ons brein. Onze cultuur is verstrikt geraakt in het denken van de linkerhersenhelft: alles moet meetbaar, controleerbaar en voorspelbaar zijn. Intuïtie, empathie en het grotere geheel verdwijnen uit beeld — en zeker uit de politiek. Niet de meest wijze of meelevende mensen worden verkozen, maar degenen die het beste passen binnen het systeem dat we zelf hebben opgebouwd. De linkerhersenhelft is gericht op analyse, isolatie en controle; de rechter op verbinding, betekenis en mededogen.

De gevolgen zijn zichtbaar. Steeds vaker horen we mensen zeggen dat ze hun vertrouwen in politici kwijt zijn — niet alleen vanwege wat er wél gebeurt, maar juist vanwege wat er níét gebeurt: luisteren, twijfelen, voelen. “De politici van mijn partij zijn oprecht,” zeggen mensen. En dat zal vaak kloppen. Maar het geloof in het politieke systeem als geheel wankelt steeds vaker.

Wat mensen zien, is dat ook veel politici — net als ieder ander — hun eigen littekens meedragen: onverwerkt verdriet, een diepgewortelde drang naar erkenning, een jeugd vol ongeschreven plichten. In plaats van die kwetsbaarheid zichtbaar te maken, leren ze al vroeg een masker op te zetten. Zekerheid tonen. Sterk overkomen, zonder twijfel of emotie. Twijfel en gevoel worden zelden getoond, laat staan gewaardeerd.

Zelfs een uitgesproken verlangen naar vrede — bijvoorbeeld in de vorm van pacifisme — wordt al snel als naïef bestempeld. Alsof opkomen voor vrede een zwakte is in plaats van een kracht. Het aloude motto “wie vrede wil, bereide zich voor op de oorlog” zou veiligheid moeten brengen, maar leidt eerder tot verharding. Ondertussen groeit het gevoel dat er iets wezenlijks ontbreekt. Niet omdat politici per se slecht zijn, maar omdat menselijkheid in het systeem geen ruimte krijgt.

Wat mensen verlangen, is geen perfectie, maar echtheid. Politiek die geloofwaardig wordt door menselijk te zijn. Eerlijk over falen. Open over emoties. Dichtbij in plaats van verheven. Tot die tijd zoeken mensen hun vertrouwen elders — in elkaar, in gemeenschappen, in de kunst van samen problemen oplossen.

Wat wij zien, is een politiek die het contact met liefde heeft verloren. Geen echte ontmoeting, geen kwetsbaarheid, geen “ik wil onderzoeken en begrijpen.” Alleen nog gladgestreken zinnen, standaardzorgen en een praktijk die daar niets mee doet. Het probleem is niet dat politici slecht zijn, maar dat ze gevangen zitten in een systeem waarin macht een surrogaat is geworden voor zingeving — een vervanging voor echte verbondenheid, dienstbaarheid en richting.

Toch geloven wij dat het anders kan. Denkers als Charles Eisenstein reiken ons een ander verhaal aan: The More Beautiful World Our Hearts Know Is Possible. In zijn visie ontstaat echte verandering niet door strijd of macht, maar door gemeenschap, empathie en de moed om vanuit verbondenheid te leven. Niet alles hoeft bewezen te worden voordat het waarde krijgt. Niet alles hoeft strak geregeld te zijn voordat het werkt. Misschien moeten we leren vertrouwen op iets wat we allang weten, maar zelden durven volgen: het hart.

Als we echt willen toewerken naar een samenleving die ons niet ziek maakt van stress, polarisatie en vervreemding, dan moeten andere mensen opstaan. Niet de slimste managers of de hardste schreeuwers, maar mensen met een warm hart, daadkracht en een rechte rug. Die luisteren zonder te oordelen. Die durven twijfelen. En die het lef hebben om zichzelf te blijven zodra ze verantwoordelijkheid krijgen.

Tot die tijd houden wij afstand. Niet uit cynisme, maar uit zorg voor onze eigen gezondheid — en om het kleine vuur te behouden voor die mooiere wereld die ons hart allang kent.

Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.

Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.

 

Categorie: Achtergronden, Columns, Tweespraak Rob van Boven en Luuk Mur Tags: afstand, autonomie, brein, Charles Eisenstein, daadkracht en een rechte rug, echtheid, eerlijkheid of empathie, Human Needs in Politics – The Charter, Iain McGilchrist, Ivan Tyrrell, kwetsbaarheid, menselijke maat, menselijkheid, mensen met een warm hart, pacifisme, politiek, serie, systeem, veiligheid, verbondenheid, zingeving

Lees ook:

  1. Boeddha? Wie is dat? Het onderzoek (9)
  2. Als Einstein het zegt
  3. Gevoelens: soms pijnlijk, nooit negatief
  4. Het volk mort (8) – Maak contact tussen mensen steeds digitaler

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Karin Vermeulen zegt

    4 juni 2025 om 08:16

    Woorden naar mijn hart! 🙏🏻💚

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Primaire Sidebar

Door:

Rob van Boven en Luuk Mur

Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 5 juni 2025
    Introductieworkshop ‘Leven vanuit Vrijheid’
  • 6 juni 2025
    Universele verantwoordelijkheid Climate Meeting
  • 6 juni 2025
    Yoga en meditation
  • 6 juni 2025
    Exploring wisdom and emptiness
  • 7 juni 2025
    Workshop Kum Nye | Ons ware zelf belichamen | Live en Online
  • 9 juni 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 10 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 11 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Kan God zich van zijn almacht beroven?
    • Het jaar 2025 – dag 155 – gevallen
    • Milieuorganisaties blij met vernietiging natuurvergunning Schiphol
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
    • Mijn hart bloedt maar we zijn niet machteloos. We zijn aan het opstaan.

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.