Op de plechtige verjaardag van een verdwijning die al tientallen jaren wereldwijde bezorgdheid oproept, heeft het Centraal Tibetaans Bestuur (CTA) opnieuw opgeroepen tot transparantie en het afleggen van verantwoording over het lot van Gedhun Choekyi Nyima, de 11e Panchen Lama, die vandaag 30 jaar geleden uit het publieke oog verdween.
In een verklaring op haar officiële X (voorheen Twitter) account schreef de CTA: “Op deze dag, 14 mei 1995, erkende Zijne Heiligheid de 14e Dalai Lama officieel de zesjarige Gedhun Choekyi Nyima als de 11e Panchen Lama van Tibet. Slechts drie dagen later, op 17 mei, werden de 11e Panchen Lama en zijn ouders in hechtenis genomen door de Chinese autoriteiten en verdwenen uit het publieke zicht. De Chinese regering bevestigde later dat ze werden vastgehouden op een onbekende locatie, uit bezorgdheid over hun veiligheid. Toch zijn Gedhun Choekyi Nyima’s verblijfplaats en toestand de afgelopen 30 jaar onbekend gebleven, waardoor hij één van ’s werelds langstdurende gevallen van gedwongen verdwijning is.
Oproep vrijlating
Meerdere mensenrechtenexperts van de Verenigde Naties, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, de Europese Unie en religieuze vrijheidswaakhonden hebben opgeroepen tot de vrijlating van Gedhun Choekyi Nyima. Ondanks internationale druk heeft China deze oproepen steeds afgewezen en afgedaan als inmenging in zijn binnenlandse aangelegenheden.
Gedhun Choekyi Nyima, geboren op 25 april 1989 in Lhari County in Tibet, wordt door de 14e Dalai Lama erkend als de 11e Panchen Lama, een belangrijke spirituele leider in het Tibetaans boeddhisme. Zijn erkenning werd aangekondigd op 14 mei 1995, toen hij nog maar zes jaar oud was. Volgens berichten werden hij en zijn familie echter drie dagen later, op 17 mei 1995, in hechtenis genomen door de Chinese autoriteiten en zijn ze sindsdien niet meer in het openbaar gezien.
Volgens verschillende media worden Tibetanen in China geconfronteerd met ernstige mensenrechtenschendingen, waaronder religieuze onderdrukking, willekeurige arrestaties, toezicht en beperkingen op culturele expressie. Kloosters worden streng gecontroleerd en de Tibetaanse taal en identiteit worden systematisch uitgehold. Vreedzame protesten worden vaak met geweld beantwoord en veel Tibetaanse activisten en monniken worden nog steeds gevangen gehouden of zijn onder dwang verdwenen.
Geef een reactie