Tijdens een seminar in Peking werd boeddhistische monniken verteld dat religieuze klassiekers geïnterpreteerd moeten worden volgens ‘gesiniseerde’ en socialistische principes.
Hoe Tibetaanse boeddhistische geschriften geïnterpreteerd moeten worden is een zaak waarover de CCP en het Verenigd Front denken te kunnen beslissen in Peking.
Op 9 en 10 november organiseerden het China Tibetan Advanced Buddhist College en het China Tibetan Studies Research Center onder auspiciën van het Verenigd Front een ‘Tibetan Buddhist Scriptures Interpretation Seminar’ in Peking met de titel ‘Answering the Propositions of the Times and Finding the Correct Role Positioning: Comprehensive and Strictious Religious Governance and New Opportunities for Tibetan Buddhism in the New Era.
We begrijpen de betekenis van deze ingewikkelde titel uit de berichtgeving over het evenement op de website van de United Front Work Department zelf. Daar lezen we dat het seminar drie doelen had. Ten eerste, de Tibetaanse boeddhistische geschriften interpreteren volgens de richtlijnen van de beruchte valse Panchen Lama, een marionet van de CCP. Ten tweede, ervoor zorgen dat de geschriften zo worden geïnterpreteerd dat ‘het Tibetaans boeddhisme actief wordt geleid om zich aan te passen aan de socialistische samenleving met Chinese kenmerken’. Ten derde, Tibetaanse boeddhistische geschriften onderwerpen aan ‘modernisering in Chinese stijl’.
Door Peking gecontroleerde geleerden vertelden het publiek dat het Tibetaans boeddhisme op zichzelf ‘een product is van de sinisering van het boeddhisme’. In feite is het een vorm van Chinees boeddhisme. Dit (onjuiste) historische uitgangspunt heeft gevolgen. Drukhang Thubten Khedrup, een door de CCP goedgekeurde valse ‘levende Boeddha’, de vicevoorzitter van de CPPCC van de Tibetaanse Autonome Regio en de voorzitter van het Tibetaans Boeddhistisch College, zei dat het Tibetaans Boeddhisme een Chinese religie is en dat ‘Chinese religies Chinese interpretaties van doctrines en canons moeten overnemen’ in plaats van de Tibetaanse.
Maar wat is een ‘Chinese interpretatie’ van de Tibetaanse boeddhistische klassiekers? Drukhang Thubten Khedrup legde uit dat het een lezing is die ‘socialistische kernwaarden moet gebruiken als leidraad voor de interpretatie van doctrines en canons’.
De pseudo-levende Boeddha van het Kumbum Klooster, getroond door de CCP (de echte Boeddha leeft in ballingschap in de Verenigde Staten) voegde eraan toe dat ‘de sleutel tot deze interpretatie van de geschriften ligt in het bevorderen van de aanpassing van het Tibetaans boeddhisme aan de socialistische samenleving met Chinese kenmerken. Het is noodzakelijk om monniken op te leiden en te begeleiden om een krachtig gevoel van de Chinese natiegemeenschap op te bouwen, een juiste kijk op het land, de natie, geschiedenis, cultuur en religie te ontwikkelen, en de richting van de sinisering van het Tibetaans boeddhisme aan te houden’.
Er werd ook voorgesteld om ‘de nieuwe doctrinaire interpretatie om te zetten in stripverhalen, animaties, etc., wat zal helpen om de introductie van relevante resultaten in tempels te bevorderen en hun populariteit te verbeteren.’
In afwachting van strips en tekenfilms die de interpretatie van Tibetaanse boeddhistische geschriften volgens het marxisme en Xi Jinping promoten, is voor de CCP en het Verenigd Front – en hun marionettenmonniken en ‘levende boeddha’s’ – politiek, en niet wetenschappelijk leren, het instrument bij uitstek om de klassiekers van het boeddhisme te lezen.
