Kilesas zijn bezoedelingen, onheilzame mentale staten die de geest infecteren. Kilesas zijn in de eerste plaats de ‘drie vergiften’: verlangen (P. lobha, tanha), haat (P. dosa, vyapada) en onwetendheid (P. moha, avijja).
Wat moeten we ons daarbij concreet voorstellen?
- onwetendheid staat voor het verkeerde inzicht (P. miccha ditthi) dat er een ‘ik’ bestaat separaat van al het andere, ‘iets’ wat afgezonderd is van het Geheel. Dit is een absolute misvatting. Alles is immers één. Met elkaar verbonden. Ontstaan uit een multitude van oorzaken en voorwaarden. Afhankelijk ontstaan. Indra’s net.
- verlangen en haat staan voor alles wat dit illusoire separate ‘ik’ toevoegt aan het contact tussen de zintuigen met de respectievelijke zintuiglijke objecten. Het zijn de verhalen en de drama’s die dit ‘ego’ subjectief bijvoegt aan het loutere ‘zien’; ‘horen’; ‘smaken’; ruiken’; ‘voelen’ en ‘denken’.
Het is erg belangrijk om ons van het bovenstaande diep bewust te zijn. Niet uitsluitend intellectueel (P. pariyatti), maar dit inzicht door beoefening te laten rijpen (P. patipatti) en in onszelf te realiseren (P. pativedha).
De ‘drie vergiften’ zijn de grootste bezoedelingen, de meest opmerkelijke onheilzame eigenschappen. Maar er zijn uitwassen. Volgens de Visuddhimagga XXII, 49, 65 zijn er tien: naast de drie vergiften die de wortels (P. mulas) vormen, zijn het trots, hovaardij (P. mana), speculatieve opinies (P. ditthi), twijfel (P. vicikiccha), luiheid (P. thina), stress, onrust (P. uddhacca), schaamteloosheid (P. ahirika) en gebrek aan moreel inzicht (P. anottappa).
Tantra Hardrock zegt
Ik zag het altijd wat anders. Mijn interpretatie ervan, zal wel te westers zijn, verwrongen. Ik dacht altijd, er zijn drie vergiften : Haat, onwetendheid en verlangen
En deze vergiften doen jou pijn.
En wil je pijn? Of niet?
Mijn perceptie van de drie vergiften, is dat ze juist helpen om het ego te beschermen. Je wilt je goed voelen, het ego wilt zich goed voelen, dus moeten de drie vergiften in de gaten gehouden worden.
Een beetje boosheid, een beetje irritatie? Dat kan nog. Maar zodra je de hele tijd razend bent, wordt het een vergif. Dit kan je dan zelf testen. Wanneer is het terechte irritatie, assertiviteit? En wanneer is het zinloze haat?
Wanneer is het iets willen en wanneer is het complete obsessie ?
Dit alles is dan de zorg voor het zelf. Zelfzorg, gebaseerd op oosterse filosofie en niet Griekse filosofie. Meestal is dat op het Griekse model gebaseerd.
Maar goed, dat is dan mijn interpretatie, die jullie waarschijnlijk niet eens zien als boeddhisme haha Mickey Mouse boeddhisme hehehe
Léon zegt
Als u moet plassen, zegt u dan: “Het Geheel moet plassen”?.
Waarom zo’n sterke woorden? (“Dit is een absolute misvatting”) . Waarbij “Dit” dan “Het bestaan van het ik” is.
Tantra Hardrock zegt
Ik heb ook een beetje moeite, om dat zo te zien. Ik zie mijzelf toch wel als een ik, met grenzen. Misschien een illusie, maar wel een functionele illusie. Zonder die illusie, zou mijn leven min of meer verdwijnen
Ruud van Bokhoven zegt
De gedachte van de Boeddha was, dat de mens in lijden leeft en dat de oorzaak hiervan de drie vergiften zijn, begeerte, haat en onwetendheid.
Begeerte, het steeds meer willen hebben en nooit tevreden zijn en dat op alle fronten van het bestaan.
Haat, de mens niet accepteren zoals hij is en niet als medemens beschouwen, een vriendelijk woord heeft meer succes dan agressie dat als olie op het vuur wordt beschouwd en hetgeen van kleine schermutselingen tot oorlogen kunnen leiden.
Onwetendheid is het geen wetenschap hebben van Boeddha’s les de dhamma, de Vier Edele Waarheden en het Edele Achtvoudige Pad, hetgeen er geen kennis van te hebben de oorzaak is van de begeerte en de haat.