Op de site van US-Catholic kan je als katholiek vragen stellen aan zogenoemde apostelen. Dit keer een vraag van een katholiek over het bezoeken van een boeddhistisch gebedsdienst.
Vraag: Mijn vriend wil me meenemen naar een boeddhistische gebedsdienst. Is het OK om te gaan?
Antwoord: Er is een gezegde dat ik heb gehoord: ‘Je kent je eigen land pas echt als je naar een ander land bent gereisd.’ Ik denk dat daar een kern van waarheid in zit. Als je eenmaal wat tijd in een ander land hebt doorgebracht, en niet alleen maar oppervlakkig op doorreis bent geweest, de bezienswaardigheden hebt gezien en ander voedsel hebt gegeten, dan begin je je eigen waarden en overtuigingen op een nieuwe manier te zien. Hiervoor moet je wat tijd investeren in het leren kennen van de mensen in dat andere land en hun waarden, gewoonten en tradities leren kennen. Het kan ook betekenen dat je iets moet lezen over de geschiedenis van dat land. Dit alles werpt zijn vruchten af in de ontdekking van verschillen en gelijkenissen, waarvan sommige zeer levengevend zijn. Ik denk dat dezelfde les ook geldt voor andere religies. Je begrijpt je eigen geloofstraditie pas echt als je een andere geloofstraditie hebt ervaren.
De Rooms-Katholieke kerk heeft, vooral sinds het Tweede Vaticaans Concilie, gewerkt aan het opbouwen van positieve relaties met leden van andere geloofstradities en religies. Er valt veel te leren en er zijn veel waardevolle inzichten te verkrijgen van andere religies. Dit moet echter niet oppervlakkig gebeuren, zoals een toerist die alleen maar op zoek is naar nieuwe bezienswaardigheden en lekker eten. In plaats daarvan, wanneer we een andere religieuze context binnengaan, zijn we ons ervan bewust dat we worden verwelkomd als gasten in het huis van iemand anders.
Je vriend nodigt je uit voor een boeddhistische gebedsdienst. Ik weet niet of dit betekent dat je vriend boeddhist is of dat hij gewoon nieuwsgierig is naar een boeddhistische gebedsdienst. Hoe dan ook, het lijkt erop dat er een gelegenheid is om een dieper gesprek te hebben over religie, geloof, en hoe die jullie leven vormgeven. Als dit op een waarderende manier gebeurt, kan dit een zeer positieve ervaring zijn.
Je vraag, ‘Is het OK om te gaan?’ doet me afvragen, wil je gaan? Als je zou willen gaan, waarom zou je dan willen gaan? Dit zijn belangrijke vragen om voor jezelf te beantwoorden. Het bestuderen van andere religies kan fascinerend zijn. Zien hoe die religies in de praktijk worden beleefd, brengt een ander niveau van inzicht en plaatst alles in het rijk van de ervaring.
Als je besluit deel te nemen, spreek dan je eventuele zorgen uit aan je vriend of aan de persoon die je in de boeddhistische gemeenschap ontvangt. Het is nuttig om van tevoren te weten wat je kunt verwachten en wat de rituelen en gebeden betekenen. Als je dat eenmaal weet, kun je ook van tevoren aangeven aan welke aspecten je kunt deelnemen die in overeenstemming zijn met je eigen geloofstraditie. U kunt ook aangeven bij welke aspecten u zich niet op uw gemak zou voelen omdat ze niet in overeenstemming zijn met uw geloofsovertuiging of omdat u er gewoon nog niet klaar voor bent. In die situaties kunnen ze er vrede mee hebben dat je wel aanwezig bent, maar niet actief deelneemt.
Het is ook belangrijk om de ervaring nadien te verwerken. Maak na de gebedsdienst tijd vrij om met je vriend(in) te praten over wat je hebt meegemaakt. Dit is een gelegenheid om vragen te stellen en percepties te delen. Als dit op een open en niet-oordelende manier gebeurt, kan het heel verhelderend zijn. Dergelijke ervaringen zijn vaak slechts het topje van de ijsberg in het leren van niet alleen een andere geloofstraditie, maar ook het zien van je eigen geloofstraditie op een veel diepere manier, waardoor je misschien dingen gaat zien die je eerder niet hebt opgemerkt.
Mieke zegt
Wat een helder antwoord vanuit inzicht en betrokkenheid. Wat me hierin aanspreekt is de uitnodiging de eigen ervaring een kans te geven en zelfinzicht te ontwikkelen. Daar gaat het immers om in religie: het (opnieuw) in verbinding komen. En naar ik mag hopen met jezelf en niet met een gedachteconstructie in de zin van een godsbeeld.