Het laatste woord is ongehoord.
‘Wie is God, Hans?’
‘Sst.’
‘Wat is God?’
‘Sst.’
‘Is God?’
‘Sst.’
‘Is God in mij?’
‘Sst.’
‘Ben ik in God?’
‘Sst.’
‘Ben ik?’
‘Sst.’
‘Wie ben ik?’
‘Sst.’
‘Wat ben ik?’
‘Sst.’
‘Ben ik een woord?’
‘Sst.’
‘Ben ik een ding?’
‘Sst.’
‘Ben ik de dingen?’
‘Sst.’
‘Ben ik in de dingen?’
‘Sst.’
‘Zijn de dingen in mij?’
‘Sst.’
‘Zijn de dingen?’
‘Sst.’
‘Zijn de dingen woorden?’
‘Sst.’
‘Zijn de dingen God?’
‘Sst.’
‘Zijn de dingen in God?’
‘Sst.’
‘Is God in de dingen?’
‘Sst.’
‘Is God in de woorden?’
‘Sst.’
‘Is God een woord?’
‘Sst.’
‘Is God het Woord?’
‘Sst.’
‘Wat is het Woord Gods?’
‘Sst.’
‘Is God stilte?’
‘Sst.’
‘Is God in de stilte?’
‘Sst.’
‘Is de stilte in God?’
‘Sst.’
‘Is Stilte het Woord?’
‘Sst.’
‘Is het Woord?’
‘Sst.’
‘Is stilte?’
‘Sst.’
‘Sst?’
…
‘?’
…
‘Is er wat?’
‘God, begin je nu weer?’
