Call to Meditation Practitioners and Teachers Inspired by Buddhism
– 22 October 2024 –
We, meditation practitioners and teachers who feel deeply connected and inspired by Buddhism, can no longer remain silent about the unprecedented destruction and immense human suffering being inflicted upon the Palestinian population by the Israeli government, with the deliberate or tacit support of the West.
The lack of explicit attention and response within the Buddhist community to this humanitarian crisis is alarming and stands in stark contrast to the fundamental Buddhist values we uphold. Our tradition teaches us to walk the path of compassion (karuna), actively striving to alleviate the suffering of all beings. Non-violence (ahimsa) is a core principle that calls upon us to reject and prevent all forms of violence and oppression.
Moreover, the Noble Eightfold Path emphasizes the importance of right speech (samma vaca) and right action (samma kammanta). This means we must have the courage to name injustice and act against oppression without shrinking back out of fear or complacency, but with a strong back and a soft heart. By remaining silent in the face of such large-scale violence, we betray these principles and undermine our own integrity as practitioners.
In the current troubling dynamics, it seems that some consciously choose neutrality. However, from a Buddhist perspective, true equanimity (upekkha) does not mean ignoring injustice or remaining passive toward the suffering of others. Embracing neutrality in times of injustice can, in fact, contribute to maintaining the status quo and be seen as tacit approval of the aggressor’s actions.
It is sometimes of crucial importance to explicitly name the perpetrator of the suffering—in this case, the Israeli government—to effectively stand up against injustice. This does not mean we ignore the suffering caused by other parties. However, given the disproportionate nature of the current situation, it is necessary, from compassion (karuna) and wisdom (panna), to call upon Israel to end the serious human rights violations and the decades-long oppression of the Palestinians.
It is our ethical duty to stand up against injustice and make our voices heard. By doing so, we not only become visible but also honor the Buddhist values that guide us, helping to shape a world rooted in compassion, justice, and peace.
We call upon everyone to sign this declaration and actively speak out against injustice and violence.
Dirk Wolbers – Founder online meditation platform 30NOW.nl and initiator of this declaration.
Dorine Esser – Meditation, mindfulness and compassion trainer and initiator of this declaration.
Zie voor de oorspronkelijke tekst en de lijst van ondertekenaars https://voice-of-buddhism.crd.co/
Vertaling van de Engelstalige tekst:
Wij, meditatiebeoefenaars en leraren die ons diep verbonden en geïnspireerd voelen door het boeddhisme, kunnen niet langer zwijgen over de ongekende vernietiging en het immense menselijke lijden dat de Palestijnse bevolking wordt aangedaan door de Israëlische regering, met de opzettelijke of stilzwijgende steun van het Westen.
Het gebrek aan expliciete aandacht en respons binnen de boeddhistische gemeenschap op deze humanitaire crisis is alarmerend en staat in schril contrast met de fundamentele boeddhistische waarden die we hooghouden. Onze traditie leert ons het pad van mededogen (karuna) te bewandelen, waarbij we er actief naar streven het lijden van alle wezens te verlichten. Geweldloosheid (ahimsa) is een kernbeginsel dat ons oproept om alle vormen van geweld en onderdrukking af te wijzen en te voorkomen.
Bovendien benadrukt het Edele Achtvoudige Pad het belang van juist spreken (samma vaca) en juist handelen (samma kammanta). Dit betekent dat we de moed moeten hebben om onrecht te benoemen en te handelen tegen onderdrukking zonder terug te deinzen uit angst of zelfgenoegzaamheid, maar met een sterke rug en een zacht hart. Door te zwijgen in het aangezicht van dergelijk grootschalig geweld, verraden we deze principes en ondermijnen we onze eigen integriteit als beoefenaars.
In de huidige verontrustende dynamiek lijkt het erop dat sommigen bewust kiezen voor neutraliteit. Vanuit boeddhistisch perspectief betekent ware gelijkmoedigheid (upekkha) echter niet het negeren van onrecht of passief blijven ten opzichte van het lijden van anderen. Het omarmen van neutraliteit in tijden van onrecht kan juist bijdragen aan het in stand houden van de status quo en gezien worden als stilzwijgende goedkeuring van de acties van de agressor.
Het is soms van cruciaal belang om de dader van het lijden – in dit geval de Israëlische regering – expliciet te benoemen om effectief op te staan tegen onrecht. Dit betekent niet dat we het lijden negeren dat door andere partijen wordt veroorzaakt. Gezien de onevenredige aard van de huidige situatie is het echter noodzakelijk om vanuit mededogen (karuna) en wijsheid (panna) Israël op te roepen een einde te maken aan de ernstige mensenrechtenschendingen en de decennialange onderdrukking van de Palestijnen.
Het is onze ethische plicht om op te staan tegen onrecht en onze stem te laten horen. Door dit te doen worden we niet alleen zichtbaar, maar eren we ook de boeddhistische waarden die ons leiden en helpen we een wereld vorm te geven die geworteld is in mededogen, gerechtigheid en vrede.
We roepen iedereen op om deze verklaring te ondertekenen en zich actief uit te spreken tegen onrecht en geweld.
Dirk Wolbers – Founder online meditation platform 30NOW.nl and initiator of this declaration.
Dorine Esser – Meditation, mindfulness and compassion trainer and initiator of this declaration.
Ujukarin zegt
Sorry Dorine & metgezellen,
Hier scheiden onze wegen qua meningen écht. Toepassen van Wijsheid, Metta en Karuna eist dat we naar TWEE kanten van de zaak kijken, niet naar één. En een statement in de tekst als
“einde te maken aan de ernstige mensenrechtenschendingen en de decennialange onderdrukking van de Palestijnen.”
Is eenzijdig. Het aantal mensenrechtenschendingen door Palestijnen, ook nu in Gaza en Libanon (menselijke schilden, zie eerder artikel van Taigu) is van eenzelfde orde van grootte, en leidt ook tot de dood van mede-Palestijnen naast natuurlijk die 1500 Joden van vorig najaar. En de onderdrukking, die zeker bestaat, ‘komt niet uit het luchtledige vallen’ zoals de VN-secretaris als goedpratertje voor Hamas-moorden gebruikte maar is een duidelijk geval aktie-en-reactie.
Dus ik kan alleen vanuit Wijsheid, Metta en Karuna oproepen tot twee sporen.
a. Langere termijn: werken aan een 2-staten model. Waarbij eis is aan de meerderheids-Palestijnse staat (Westoever en Gaza) dat hij democratisch is, tolerant naar religieuze minderheden (ook bijv. Shia versus Sunna) en geweld naar enig buurland afzweert. Dus geen ‘from the river to the sea’ onzin, de vraag wie in een ver verleden rechtmatig eigenaar van land is of niet vormt een gepasseerd station. (Net als de vraag wie er nu recht van wonen heeft – de bijna 1 miljoen Joden die kort na 1948, alles achterlatend, van hun huis en haard in Marokko/Algerije/Syrie etc. verdreven werden horen nu écht in Israel als veilige haven thuis). Het Noordierse Goedevrijdagakkoorden-model kan als voorbeeld dienen.
b. Kortere termijn.
Gaza: de agressor stopt met alle geweld (en dan bedoel ik dus Hamas, die vorig najaar de oorlog begon), laat de gijzelaars vrij, en ieder van zijn strijders krijgt een vrijgeleide naar enig buitenland dat ze wil hebben. Er komt een vredesmacht mét tanden (dus geen Unifil) die de vrede bewaakt, en helpt in de overgang naar een gebied dat democratisch is, tolerant naar religieuze minderheden en dat geweld naar enig buurland (dus Egypte en Israel) afzweert. Israel stopt vanzelfsprekend alle geweld, omdat de noodzaak weggevallen is.
Westoever inclusief Jeruzalem: op korte termijn valt er vrij weinig te verbeteren daar. Pas als het pad naar lange termijn is ingezet krijgen de Palestijnse bewoners meer bewegingsvrijheid (en verdwijnt de achterstelling versus de, momenteel veelal illegale, kolonisten).
(Libanon laat ik er maar even buiten, er zijn veel parallellen met de andere regio’s. Ik heb nog steeds helder op het netvlies hoe ik, een aantal jaren terug reizend voor zaken rondom Beiroet, frequent werd lastig gevallen door Hezbollah-checkpoints die toen al een staat-in-de-staat gingen vormen. Ze verdienen m.i. eenzelfde lot als de Mexicaanse of Zuidamerikaanse drugskartels die aldaar eenzelfde rol spelen.)
Mijn interpretatie van de sessies jaren terug door Thich Nhat Hanh was ook deze gelijkwaardigheid van beide-partijen-als-agressor. Dat sommige volgelingen van hem nu een eenzijdige brief steunen die deze gelijkwaardigheid los laat vind ik erg onverstandig.
Met gevouwen handen (en namens zichzelf sprekend),
Lotus zegt
Dankjewel 🙏
Ujukarin zegt
Okay, dank dat je de discussie als positief ziet!
Omdat de op feiten gebaseerde posts alweer 2-3 dagen oud zijn en er altijd nieuwe realiteit ontstaat, een kleine update en verdere reflecties.
“Israel verbiedt UNWRA en gaat meer en meer honger als oorlogswapen inzetten, reden tot sancties”. (Uit de krant)
Ja dat is een hele lastige. Want ook dit verbod komt niet uit de lucht vallen, UNWRA heeft het er tot op zekere hoogte naar gemaakt. Anderzijds is het primair een stap vanuit de niet-vredelievende groep onder de Israelis, dus slim – neen. De discussie over infiltratie door Hamas laat ik maar even terzijde, bewijs en tegenbewijs is altijd lastig. Maar
• Binnen Gaza (en Westoever) zouden UN en speciaal UNWRA wat duidelijker kunnen formuleren dat ze neutraal willen zijn. En dus nadrukkelijk afstand nemen van de massaal om hen heen gebeurende situaties dat Hamas Palestijnse burgers als menselijk schild inzet, expliciet oorlog voert vanuit ziekenhuizen, scholen, voedselverdeelpunten etc. Sterker nog, ze zouden moeten aansturen op de enige uitweg richting tweestaten: de terreurgroep Hamas het land uit sturen (met vrijgeleide), en je bewegen richting religieuze tolerantie en democratie. Tot nu toe heb ik van UN-zijde, mede omdat vele (Arabische) UN-leden intern helemaal geen tolerantie en democratie willen, hierin niets constructiefs gehoord.
• Binnen de andere gebieden waar ze aktief zijn stoppen met enige hoop geven dat zij die nazaten zijn van 1948- of 1967-vluchtelingen ‘recht op terugkeer’ hebben. Maar inplaats ervan hen te helpen integreren in de Jordaanse, Libanese, Syrische etc. samenleving. Zie mijn eerdere epistel: als deze nazaten terug zouden mogen naar Israel dan zouden ook de 800.000 Israelis die in 1948 met grof geweld uit de Arabische landen verdreven werden terug mogen, of in ieder geval miljoenen schade mogen claimen voor hun ingepikte huizen en andere bezittingen. Dat hele idee van vluchtelingenstatus, ja zelfs het bestaansrecht van de hele UNWRA los van de rest van de UN, is een luchtkasteel; ongeveer even realistisch als wensen dat alle uit in 1947 Pakistan verdreven Hindoes en Christenen en tegelijk uit India verdreven moslims zomaar zouden kunnen terugkeren.
“Kom van dat kussen af en spreek je uit op weg naar een dialoog. Praat niet onzinnig over de legitimiteit van oorlog, zo kil. Zie de mens en houd op met dat labelen.”
(Uit de reflecties van een geplaagd redacteur)
Als ex-leerling en vriend-op-afstand van Varamitram, en lid van een Westers-boeddhistische orde die engagement hoog in het vaandel houdt, trek ik me dit best wel aan. Het probleem is dat alles wat tot op heden gepubliceerd werd vanuit aktivistische boeddhisten, zoals de brief waarop deze draad reageert, eenzijdig is. De dialoog-cultuur die er destijds in Plum Village was zie ik niet terug bij de Thich-volgelingen van de ondertekenaars van de brief, die erkennen alleen het Palestijnse leed niet het Israelische. Zodra er iets TWEEzijdigs opbloeit zal ik één der eersten zijn die dat steunt, en het zou me niet verbazen als mijn collega-lerares Manigharba (ondertekenaar van de Esser-brief) dan ook mee doet in zo’n dialoog/project net als mogelijk broeder Taigu. Tot die tijd zou ik wat hij en ik (het is bijna een Taigujukarin-duo – grinnik -) hier zeggen misschien als afstandelijk gelabeld kunnen worden, maar ik herken er zeker geen kilte in. Alleen mogelijk eelt-op-onze-ziel waardoor we erg voorzichtig met woorden en daden omgaan…
Met gevouwen handen,
Joop Ha Hoek zegt
En met deze reactie sluiten we nu de discussie en mogelijkheid tot reageren.