In de jaren zestig geloofde de flower-power-generatie dat alles anders zou worden, minder consumptiegericht. Menselijker, de kleinere maat. Weet je wel. Dat er geen Vaste Torenbewoners meer zouden zijn, dat de hippiecultuur eindeloos was. Ik was een van hen.
Ik spreek ze nog wel die hippiekameraden. We zijn er nog steeds van overtuigd dat er toen mogelijkheden waren de maatschappij, de samenleving in het voordeel te veranderen. Minder hebzucht, minder meer, leuker omgaan met elkaar, weet je wel…We zijn met honderdduizenden, we dansten op festivals, geloofden in liefde. Onze geest is flower power. We zijn daarmee doordrenkt. We leven in steden over de hele wereld, zijn in het nu maar kijken door vensters naar een krankzinnige wereld. We zijn gepensioneerd maar zijn onze idealen nooit kwijtgeraakt.
Ik kijk terug en ervaar dat mijn hele leven lang er wel ergens oorlog was, geweld, moord en doodslag. Ook al in de hippietijd: Vietnam. Mensenlevens die verloren gingen om niks, om macht, om terreinwinst.
Ik kijk ernaar door hippieogen van toen, in het geloof dat het wel anders had kunnen gaan maar dat macht corrumpeert, geweld uitlokt. Dat bloemen -flower power- op graven groeien. Dat de samenleving verziekt is. Mensen die lasterlijke taal uitslaan, bijna elke nacht wel explosies in Nederlandse steden. In vredestijd. Complotdenkers, ontkenners, lui die met een megafoon op straat de meest krankzinnige dingen roepen, zich beroepend op het recht op meningsuiting. Steeds meer mensen moeten beveiligd worden. We leven in een gedegenereerde tijd.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Roelof de haan zegt
Ha Joop,
Mijn ome Coentje zei wel eens: “Als alles klaar is dan staat het stil” Een waarheid als een koe, want we leven bij de gratie van tegenstellingen. Wanneer alles goed zou zijn dan is het klaar, dus zal de wereld voorlopig nog wel even blijven bestaan. Maar dat wist je natuurlijk al lang.
Laten we blijven streven naar een betere wereld, maar ons daarbij bewust zijn dat dit nobele streven alleen mogelijk is omdat de wereld niet perfect is, hetgeen ons de mogelijkheid geeft onszelf te onderscheiden van mensen die de wereld slechts gebruiken, of zelfs misbruiken. Overigens, zonder dat soort mensen zouden wij ons misschien een stuk minder nobel voelen en ehm… nou ja, je snapt het wel.
Geniet van de tegenstellingen en dus van het leven
rafa zegt
Tja joop dank je voor deze gedachten .. ik leg een grijs gedraaide plaat op en luister. The answer, my friend, is blowin’ in the wind.