“De leraar is er wanneer hij door een leerling herkend en aanvaard wordt,” aldus Nico Tydeman in BoeddhaMagazine. Beluisteren we in zijn woorden een echo van controverse rond Rients Ritskes?
Het is geen officiële verklaring over de ‘affaire-Ritskes’. Toch lees ik met deze affaire in het achterhoofd met bijzondere belangstelling wat Tydeman, ‘geestelijk leider’ van het Zen Centrum Amsterdam, schrijft: “Sommige leraren verschijnen op grote podia met volle zalen, andere werken vooral individueel of met kleine groepen. Sommige zijn kort in de leer geweest, andere verbleven vele jaren in de buurt van hun leraar. Weer andere verlieten met of zonder ruzie hun leraar en begonnen voor zichzelf. En er zijn ook zelfbenoemde die nooit officieel bij iemand in de leer geweest zijn. Zo gaat het, zo is het gegaan en zo zal het altijd gaan. De leerling beslist bij wie hij zijn oor te luisteren legt of wiens voorbeeld hij wenst te volgen. Want de geest waait waarheen hij wil en niemand weet waar hij vandaan komt noch waar hij heen gaat.” (‘De ware leraar’, p. 19)
Het is de enige plaats in het themanummer van BoeddhaMagazine over ‘leraar en leerling’ waar ik indirect een echo van de kwestie meen te beluisteren. BoeddhaMagazine is erin geslaagd om de zaak buiten beschouwing te laten op de pagina over schandalen rond boeddhistische leraren. Sasaki Roshi, Kalu Rinpoche en Genpo Roshi worden genoemd in het artikel ’Schandalen zorgen voor opschudding’ (p. 31), maar niet de affaire die de afgelopen tijd zoveel pennen en emoties in beroering heeft gebracht. Misschien juist daarom. Eerst maar eens even kijken wat er werkelijk van over blijft wanneer de stofwolken van de publieke verontwaardiging zijn opgetrokken.
Als we nu allemaal de nuchtere, wijze woorden van Tydeman ter harte nemen, dan hoeft de kwestie ook niet opnieuw op te laaien. Tenzij iemand natuurlijk nieuwe feiten zou aandragen, maar dat laten we aan de schoot der toekomst over. ”Want de geest waait waarheen hij wil en niemand weet waar hij vandaan komt noch waar hij heen gaat.”
Bart zegt
“Als we nu allemaal de nuchtere, wijze woorden van Tydeman ter harte nemen, dan hoeft de kwestie ook niet opnieuw op te laaien”. De schrijver bedoelt dat het onwenselijk is dat kwesties oplaaien en controverses ontstaan? Waarom?
Pjotr Bos zegt
Ja mijn buurman mijn kat mijn beste vriend een volstrekt onbekende voorbijganger en het kwijt zijn van een snijplank worden soms ook spontaan een uitstekende leraar waar geen zenmeester tegenop kan.
Inderdaad mooi hoe de geest waaien kan.
Tom zegt
De kat, het spek en het touw zullen nooit samenkomen zonder inmenging van mensenhanden……
robin zegt
Je kunt in alles en iedereen een leraar zien inderdaad.
De bejaarde hond van de buren is voor mij telkens weer een leraar.
“BoeddhaMagazine is erin geslaagd om de zaak buiten beschouwing te laten op de pagina over schandalen rond boeddhistische leraren.”
Is dat prijzenswaardig dan? Zijn schandalen er om buiten beschouwing te laten dan? Dat is nieuw voor mij.
Joop Romeijn zegt
Om de stilte te doorbreken (te uitbundig het éénjarig bestaan gevierd?) een stukje uit ‘Buddhist Geeks’
In het Engels maar zozeer de moeite waard voor de situatie in Nederland dat ik het ons niet wil onthouden.
(Ook om ons te troosten: Nederland is niet het enige land waar zoiets kan gebeuren)
‘Getting a Handle by Scandle
by Kelly Sosan Bearer
The Buddhist community is no stranger to scandal. With the news of the Sasaki Roshi case making its way into mainstream media earlier this year, scandals in the Buddhist world are increasingly having a greater impact on students, teachers, and society at large.
And it’s no wonder with the issues of fear, power, sexism and the ‘myth of the teacher’ so often in the shadows of these cases, that we tend to get confused, fed-up, and sometimes even disillusioned with our teachers and communities.
So how do we deal with scandals in our communities, Buddhist or otherwise? How do we make sense of unethical breaches in behavior from our teachers and sanghas? As students, what are we contributing to these situations? And how do the internet and social media play into these factors?
As a way to help move this tricky dialogue forward, we wanted to open up and host a very real and intimate conversation at this year’s Buddhist Geeks Conference. The conference is a place to meet in real time to discuss real issues that are effecting our communities, relationships, and lives. And we thought this would be the most effective way of dialoging about this sensitive topic publicly.
In a BG Roundtable discussion titled, “Getting a Handle on Scandal”, we’ll use the latest Sasaki Roshi incident as a launching off point to explore and dialogue about scandals in Buddhist communities.
Facilitated by Diane Musho Hamilton with panelists, Shinzen Young, Sofia Diaz, Kenneth Folk and Michael Zimmerman, this discussion aims at not only identifying the contributing factors that make scandals more probable, but will also help illuminate potential ways to work with this complex territory of sexuality and spirituality.
Bron: http://www.buddhistgeeks.com/2013/05/getting-a-handle-on-scandal/
Joop Romeijn zegt
Terecht krijg je nu al een rating van + 2, die score heb ik nog nooit gehaald, Paul
Verder heb ik niets tegen bloemkool.
Volgende week plaats ik weer een boeiende tekst op mijn blog, een brief dit keer.
frank uyttebroeck zegt
“Plofkipartikel”:
een bijzonder elementair deeltje, ontdekt door de Roemeens-Amerikaanse quantumfysicus Aleksander Plofki.
De geest waait inderdaad waarheen hij wil :-)
Katinka Hesselink zegt
Wat mij betreft leren de schandalen ons vooral dat de leerling goed moet kijken wie hij/zij als leraar accepteert. In het geval van Rients Ritskes is het nu eens niet (en dat is wel een opluchting) zijn gedrag dat ter discussie staat. Er zijn geen verhalen van seksueel misbruik of zelf verrijking boven tafel gekomen. In plaats daarvan – en dat maakt de zaak interessant, vind ik – gaat het om de vraag of de ‘lineage’ wel goed doorgegeven is en of hij hierin eerlijk geweest is.
Ik denk dat wij, als Westerlingen, hier goed over na moeten denken. Lineage is tenslotte belangrijker in de Mahayana tradities (Zen en Tibetaans) dan in Theravada en uit dat oogpunt zouden we kunnen concluderen dat er ruimte voor eigen interpretatie is.
De breuk met de traditie is wel een punt voor de individuele leerling en aanleiding om te kijken of de kwaliteiten van de leraar dat gebrek aan ‘overdracht’ compenseren.
Dat is uiteindelijk aan de leerling, zoals Nico Tydeman aan geeft. Tenslotte kan die leerling ook naar yoga les gaan of naar een of andere slimme (of minder slimme) new age syncretist.
Dit hele gedoe betekent wel, automatisch, dat Rient statuur verliest.
Aan ieder als individu om te kijken hoe belangrijk de traditie is. Maar het is wel, voor de zuiverheid van de situatie, van belang te WETEN hoe een leraar staat, binnen de traditie die hij zegt te vertegenwoordigen.
Voor mijzelf is het een probleem als een leraar zegt (of suggereert) in een traditie te staan en mensen die die traditie vertegenwoordigen zeggen dat dit niet klopt. Dit komt in de buurt van misleiding.
De vraag komt op of Rient van te voren door had dat hij niet als leraar gezien wordt in zijn Japanse ’thuis’ klooster. En hoe hij nu door gaat in de wetenschap dat algemeen bekend is dat die overdracht niet als authentiek gezien wordt.
ten cate zegt
Boedha was een chinese prins ,die na jaren lang gereisd tehebben .Ten slotten,nadat een bliksem straal hem getroffen had,op japans grond gebied niet overleed. Maar daar door als onzichtbaar verdween, van deze planeet aarde,naar de hemel zonder ook maar, een enkel schrammetje!
Joop Ha Hoek zegt
Gaat het verder wel goed met je, Ten Cate?
ten cate zegt
Daar door zal deze planeet aarde ooit vervliegen,of ziet uw de vogels niet vliegen?
ten cate zegt
Voelt uw nu ook ontwart,en ontwikkeld?
Joop Ha Hoek zegt
De vogeltrek is begonnen, reeds.