Op school
Juf: ‘Japie, je was dus te laat omdat je hebt lopen spelen en niet omdat je moeder ziek was. Je hebt dus gelogen’. Japie: ‘Oh juf, dan heb ik me dat verkeerd herinnerd’.
In de rechtbank
Rechter: ‘meneer, u beweerde dat de aangeklaagde op dat tijdstip bij u was. Dat is aantoonbaar onjuist. U hebt gelogen en dat is hier in de rechtspraak meineed. Een ernstige kwestie waarvoor wij u gaan vervolgen’.
De meneer: ‘Maar meneer de rechter, heb clementie. Ik had alleen maar last van een verkeerde herinnering’.
In Wikipedia
‘Geheugenverlies, ook wel amnesie, is een stoornis van het geheugen, die wordt veroorzaakt door hersenletsel, ziekte, of psychotrauma. Daarnaast kan geheugenverlies tijdelijk ontstaan na het gebruik van sedativa of slaapmiddelen. Of door politiek machtsstreven (‘herinneringen ontkennen, een zogeheten ‘Rutte-leugen’).
In het boeddhisme
Herinneringen? Hecht je er niet aan, niets is blijvend.
Henk van Kalken zegt
Datgene wat wij ons wel of niet menen te herinneren is per definitie nooit de werkelijkheid, maar een afspiegeling in het brein van de werkelijkheid.
Wij herinneren ons de niet bestaande werkelijkheid via allerlei filters: vervormingen, weglatingen (Rutgeriaans) en veralgemeniseringen.
kees moerbeek zegt
Wat is dan die werkelijkheid, Henk, zonder al die filters? Wat zijn die filters, hoe werken ze, wat filteren ze weg en wat is wat overblijft? Vanwaar dat ‘nooit’? De werkelijkheid met een W, absoluut e.d.?
Wat weet jij waarover de Boeddha zweeg, omdat… Ach ja.