Wat denk je allemaal niet!
Niet-weten is kijken met een lege blik.
Kijken met een lege blik, dat is kijken zonder ideeën of idealen.
Nauwkeuriger gezegd: dwars door je ideeën en idealen heen kijken.
Eenvoudiger gezegd: kijken zonder denken.
Dus ook zonder te denken dat je ergens naar kan kijken zonder denken.
Dat had je gedacht!
Of dat je nérgens naar kan kijken zonder denken.
Dat had je gedacht!
Dus ook zonder te denken dat je door te kijken zonder denken toegang krijgt tot, hoe zeggen ze dat, de ‘onbemiddelde werkelijkheid’ of het ‘Ding-an-sich’ of zo.
Dat had je gedacht!
Of dat je daar géén toegang toe kan krijgen.
Dat had je gedacht!
Dus ook zonder te denken dat er helemaal niet zoiets ís als een onbemiddelde werkelijkheid of een Ding-an-sich.
Dat had je gedacht!
Of dat er toch zoiets is als een onbemiddelde werkelijkheid of een Ding-an-sich.
Dat had je gedacht!
Dus ook zonder te denken dat het aan jou is om te bepalen hoe je kijkt.
Dat had je gedacht!
Of dat het niet aan jou is om dat te bepalen.
Dat had je gedacht!
Dus ook zonder te denken dat er een je is.
Dat had je gedacht!
Of dat er geen je is.
Dat had je gedacht!
Dus ook zonder te denken dat je ooit dwars door je ideeën en idealen heen zal kunnen kijken.
Dat had je gedacht!
Of dat je daar nooit doorheen zal kunnen kijken.
Dat had je gedacht!
Wat ik me zo langzamerhand wel begin af te vragen:
Hoe leeg kan een blik zijn zonder verblind te raken door zijn eigen leegte?
