Alles is in beweging ondanks dat we denken dat de economie bijna stil staat. Mijn motto is ‘beweeg mee’ ‘kijk’, zie, de mogelijkheden bieden zich gewoon aan.
Zoals veel zencentra zijn wij gesloten onder het mom van ‘beter voorzichtig dan dood’. Dus laat ik mijn dagelijkse bezigheden als een paar afgetrapte schoenen vallen. Net zo als de goudenregenboom die drie jaar geleden gewoon omgevallen is. Drie jaar heeft zij als afscheiding tussen de tuin van het centrum en de grond van Rijkswaterstaat gelegen. Na drie jaar zijn de meeste mineralen wel uit de boom verdwenen en is het hout goed te bewerken. Drie jaar heeft de goudenregen op haar tweede leven moeten wachten en als er geen corona was geweest zou haar tweede leven compost geworden zijn. Maar mijn handen vinden haar en gewapend met een kettingzaag maak ik hapklare brokken van haar stam. Ook is er 2 jaar terug een tak van de Hemelboom afgewaaid, ik heb daar toen een bankje voor in de tuin van gemaakt. Maar daar zijn nog flinke stukken van over gebleven. En geraniums, nee die zijn hier niet dus zal ik het met de goudenregen- en de Hemelboom moeten doen.
Hoewel, ik had ook nog een heel lelijk beeld van ebbenhout en daar heb ik ook de zaag in gezet.
Het eerste wat er uit mijn handen kwam is een ‘nyoi’ wat zoveel betekent: ‘ Zoals gewenst; zoals [u] wenst’. Een nyoi is een gebogen decoratief object dat dient als een ceremoniële scepter in het Japanse en Chinese boeddhisme. Het is een verfraaid exemplaar van de gewone ceremoniële staf. (Voor kenners ‘de Kotshu’) Omdat onze tempel ‘De Waterlelie tempel’ heet heb ik een nyoi met een waterlelieblad met twee waterlelieknoppen gemaakt. Daarna een paar simpele kleppers, twee ceremoniële kwasten (Hossu), een Kotshu (staf met krul) en een stokje voor acupressuur.
Er zijn veel personen die mij na aan het hart liggen, een vriend van mij is theemeester en zijn broer is een meester in het kalligraferen. Voor beiden heb ik een ‘Chashaku gomei’ gemaakt, Chashaku betekent theelepel. Alle theemeesters gebruiken ze in de theeceremonie. Het is gebruikelijk om chashaku poëtische namen te geven. Deze namen moeten aan de chashaku worden gegeven door een chajin (theemeester) een priester of een monnik. Chashaku met namen hebben een tsutsu (bamboekoker) waar de naam in So stijl op geschreven is , en een doos om de tsutsu in te bewaren. Deze doos bevat vaak ook de naam van de chashaku en de naam en titel van degene die hem de naam geeft.
De gedichten die ik voor de chashaku’s gemaakt heb.
睡蓮寺
今は良い時代です
反映する時間
太陽が輝く鳥が歌う
そして誰もが中にいる
自然はそれ自体を聞かせる
すべてのバランスをとる
室内でお茶を飲む
茶の湯は光
Nu is een goede tijd
Een tijd om te bezinnen
De zon schijnt vogels zingen
En iedereen blijft binnen
De natuur laat van zich horen
Brengt alles in evenwicht
Blijf binnen drink thee
Chanoyu geeft licht
Bemmel 27-03-2020
De andere Chashaku is van zwart ebbenhout waarbij ik het de volgende haiku gemaakt heb
月のない空
闇に包まれて
行くことなく来ることなく
みんなここにいます
Maanloze hemel
Door duister omhult
Zonder komen zonder gaan
Is Iedereen hier
Bemmel 8-04-2020
We waren ook aan een nieuwe kaihan toe, een kaihan is een houten klankbord waarop ’s avonds na de meditatie geslagen word en de volgende tekst word gereciteerd
生死事大
無常迅速
光陰可惜
時不待人
TSUTSU SHINDE TAISHUNI MOSHU
SEI SHIWA DAIJI NARI
HITOTSU TO SHITE EIEN NARU WANASHI
ONO ONO YOROSHI KU SHOGAKU SHUBESHI
TSU TSU SHIMITE HO ITSU SURUKOTO NAKARE
Vertaling sutra:
Iedereen die het pad beoefent, luister: Geboorte en dood zijn de enige .zaken die van belang zijn.
Niets is eeuwigdurend, tijd verdwijnt als sneeuw voor de zon. Wijd je aan je training en verspil je tijd niet.
Om deze woorden kracht bij te zetten word op de kaihan een reeks slagen met een houten hamer gegeven.
Wijd je aan je training en verspil je tijd niet: Training omvat meer dan meditatie, aandachtig en zorgvuldig leven, kijken naar wat voor handen is, niet jezelf vooropstellen maar de ander zien als jezelf, “only giving, only doing”
Het boomblad met de rups is het blad van de Ficus Religiosa, de boom waaronder Boeddha verlichting bereikte. Het bijgaande gedicht is:
HELLA AURELIA
Aurelia leefde levenslang
In de Ficus religiosa.
Oud en bejaard
Kreeg ze nesteldrang,
ze spon zichzelf een nest.
als monnik in een kluis
verbleef ze in contemplatie
Gevolgd door realisatie,
om uit te breken uit de waan
Van het lijdend coconbestaan
In de Ficus religiosa
Verheft zich nu van bloem tot bloem
In een wereld van pretiosa
De verdere creaties zijn een kyosaku, slabestek, mini blokfluitjes, handvaten voor ínkin en hossu, pedestal voor een Kwan Yin beeld en een houten wierookvat voor makkō wierook.
Veel mensen hebben mij gevraagd waarom wij alles in het Japans doen ,waarom wij zen-kleding dragen en niet op bankjes of stoelen zitten.
Ik heb nog niemand horen vragen waarom bij Judo, Aikido, Karate, Kydo, alle kata’s in het Japans zijn, waarom ze Japanse kleding dragen en de leraar moeten groeten voor en na de les. Waarom in Aikido een simpele bezemsteel een ‘jo’ heet. Zen is een Japanse tak van zowel geestelijke als lichamelijke sport die ook wel religie word genoemd. Ze omvat dan ook veel meer dan dom naar een muur staren. Theeceremonie, Ikebana, Shodo, Kyudo, Raku, enz. zijn allemaal uitingen van zen in actie, ook houtbewerking. Ik heb een vraag voor de lezer, Wat doe je als je zenbeoefenaar bent? Kom je naar de zendo om iets te leren of om iets te halen? In het bos kun je ook rust vinden – in een zendo wordt soms geschreeuwd en geslagen, verre van rustig. Rust is geen toestand van niet gestoord worden, zo van laat mij met rust. Rust is in harmonie zijn met alles om je heen, rust is jezelf vergeten, wie is er dan nog om onrustig te zijn. Een leraar reikt je de leerstof aan om niet uit balans te raken, en als je iets wilt leren dan is er ook sprake van een leraar die les geeft in kijken, proeven, voelen, horen en luisteren. Dan vind je als vanzelf wel een gevallen boom in het bos.
