De NRC organiseerde een essaywedstrijd over de vraag ‘Is er in de wetenschap ruimte voor religie?‘. VU-filosoof René van Woudenberg won met een tekst getiteld ‘God bestaat, er is bewijs‘. Lezers reageerden massaal. God (de christelijke dan) was een weekje een hype.
Ik dacht:
‘Gegeven: Mens / Te bewijzen: God / Bewijs: Gaat je niet lukken.’
Gods bestaan wetenschappelijk bewijzen is even zinloos als het wetenschappelijk te ontkennen. Religie, christelijk of niet, is namelijk een heel andere tak van sport dan wetenschap. Je moet niet gaan voetballen volgens de spelregels van handbal.
In religie, wetenschap en bijvoorbeeld ook poëzie spelen mensen met betekenisgeving. De uitkomst verschilt nogal. De wetenschap komt met één feitelijke werkelijkheid. Religie veronderstelt naast de menselijke een sacrale werkelijkheid. En dichters? ‘Een hele werkelijkheid kunnen zij / in hun armen dragen‘ (Herman de Coninck).
Wie Gods bestaan wil bewijzen, onderwerpt zich aan de wetenschappelijke spelregel dat alleen bestaat wat je kunt bewijzen. Leuke regel voor de wetenschap, maar dodelijk voor de religieuze verbeeldingskracht.
Keer het even om: stel dat een wetenschapper pas gelijk krijgt als de dogmatiek zijn conclusies bevestigt. Galilei in de herhaling?
Een gedicht leg je ook niet langs de meetlat van wetenschap of religie.
bart zegt
Kijk hier eens naar, Religie en wetenschap op 1 lijn
https://boeddhistischdagblad.nl/opinie/ingezonden-brieven/113363-113363/
Henk van Kalken zegt
Ik besta, jij bestaat, het bestaat.
Niet.
Piet Nusteleijn zegt
Het enige dat bestaat zijn onze gedachten over wat we God noemen. Het is onze voorstelling die bestaat. Dat staat alvast vast.
De eerste vraag die vervolgens beantwoord moet worden is deze: heb jij..een voorstelling voor DAT waarvan je weet dat andere mensen, niet alle mensen, “dat” “god” , noemen. Wanneer er iemand bestaat die op deze vraag antwoord geeft, is bewezen dat God bestaat.
Of kan je een voorstelling maken van iets dat niet bestaat?
Met groet.
zeshin zegt
Cogito ergo sum paulo confus
Jan zegt
Een wijze Engelse monnik heeft eens gezegd: “De God waar je niet in gelooft bestaat niet”.
Was dat wijs? Ik vond het wijs klinken. Heeft hij het zelf bedacht? Ik weet het niet.
In elk geval is deze uitspraak voor mij altijd een soort laatste woord over dit onderwerp gebleven. Daarna heb ik nooit meer iets gehoord of gelezen dat hier nog iets aan kon toevoegen.