De meester zocht een abt voor het nieuwe klooster op de berg en iedereen had er oren naar. Hij riep de monniken bijeen, zette een pispot op de grond en vroeg: ‘Hoe noem je dit als je het geen pispot mag noemen?’
De monniken begonnen door elkaar heen te roepen: ‘Een waterkruik!’ ‘Een bloemenvaas!’ ‘Een waskom!’ ‘Een eetkom!’ ‘Een hoedje!’ ‘Een gebruiksvoorwerp!’ ‘Een artefact!’ ‘Een object!’ ‘Het subject!’ ‘Het zelf!’ ‘Niet-zelf!’ ‘Het ene!’ ‘De boeddhanatuur!’ ‘Energie!’ ‘Materie!’ ‘Vorm!’ ‘Leegte!’ ‘Een lege vorm!’ ‘De vorm van leegte!’ ‘De werkelijkheid!’
De meester greep zijn stok en de stemming sloeg om. ‘Een illusie!’ piepte een monnik. De meester bracht zijn stok in de aanslag. ‘Een helm!’ riep een monnik met overslaande stem, waarop de meester een stap naar voren deed en hem een klap op zijn kop gaf.
‘Nou moe’, huilde de monnik. ‘Had hem dan ook opgezet’, zei de meester. ‘Had u me dan tot abt benoemd?’ vroeg de monnik door zijn tranen heen. ‘Welnee.’ ‘Wat dan?’ ‘Dan was je nu doof geweest’, lachte de meester.
Nog altijd zoekt hij een abt voor het nieuwe klooster op de berg, maar niemand heeft er oren naar.
Deze tekst maakt deel uit van de serie Niet om door te komen, de Poortloze Poort. Woord: Hans van Dam. Beeld: Lucienne van Dam. Alle teksten van deze serie. De Poortloze Poort op NietWeten.nl. Alle publicaties van Hans van Dam in het Boeddhistisch Dagblad.
