Hoe je door het gaatje kunt gaan zonder tot het gaatje te gaan.
verlichting
De schepper als gedachte en de gedachte als schepper
Gedachten zijn scheppers. Ze baren ter plekke de instantwereld die ze, eventjes, waarmaakt.
Indra’s net als metafoor voor niet-weten
Alles hangt in de lucht als een wereldwijd web met kralen op de knooppunten die elkaar eindeloos vervormen.
Wat je ook denkt, je weet niet wat je denkt
Nooit zul je het allemaal boven tafel krijgen.
Stellingen zijn veronderstellingen
Waarom de aarde plat is.
Betekenissen zijn betekenisvelden
Hoe meer je uitlegt, hoe meer je uit te leggen hebt.
Vragen zijn strikvragen
Hoe meer je vraagt, hoe meer je zegt.
Gedachten zijn gedachtewerelden
Hoe de ene gedachte de andere wast.
Woorden zijn woordenboeken
Weet wat je zegt als je zegt dat je weet wat je zegt.
Het alledaagse is ook voorbij de woorden
De diepte in met Meester Minder.
Non-dualisme als oorzaak van verdeeldheid
Meester Minder houdt vol.
Guy – De Boeddha is een leraar, geen profeet
Het enige wat de Boeddha voor ogen had was ons bevrijden van ons lijden (P. dukkha). Van die permanente onvrede die we, als mensen, heel ons leven meezeulen.
Niet-weten is woorden vermoorden
Waaronder het woord niet-weten.
Niet-weten in zes woorden
…
Niet-weten in één woord
Drieëndertig dilemma’s om uit te zwaaien.
Om verlichting te bereiken moet je een penis hebben
‘De Boeddha heeft nooit ontkend dat vrouwen de verlichting konden bereiken. Hij sprak wel over ‘de tweeëndertig plekken in het menselijk lichaam’ waarop meditatie zich moet richten om de obsessie voor het menselijk lichaam los te laten.
Is niet-weten non-dualistisch?
Waarin de auteur een lans breekt voor het non-non-dualisme.
Van boeddhitis tot non-dualitis – dertien aandoeningen van de geest
Waarin de auteur een aanval van lateralitis krijgt.
Hersenen zijn horrelvoeten: ze lopen op klompen
Op zoek naar de denkruimte tussen de hokjes.
Boeddhisten en het eenvoudige handwerk
Ik hou van opschieten. Een ander kan mij niet helpen. Het zijn mijn gedachten, mijn oordeel, mijn eigen projecties maar ook mijn eigen dankbaarheid.
De pluralist
Steeds kleiner worden je hokjes, tot er niets meer in past en je alleen nog maar schotjes ziet.
De dualist
Vastzitten in dilemma’s, is daar wat aan te doen? Ja, ik bedoel nee, ik bedoel…
De monist
Of je alles nu herleidt tot geest of tot god, tot oer of tot snot, het monistische denken blijft monotoon.
Kan een geest wel zonder hokjes?
Hokjes kunnen ervoor zorgen dat je scherper kijkt en meer ziet. En ze kunnen je blind maken voor de grensgevallen.
