Na een snelle ontruiming door de Duitsers werd Kamp Vught in oktober 1944 een interneringskamp voor collaborateurs, maar in de naoorlogse chaos zaten er ook kinderen en onschuldigen. De internering van collaborateurs was bedoeld om hen te straffen, te beschermen tegen de volkswoede en te ‘bewaren’ tot hun zaak voorkwam. Maar wie zaten er eigenlijk? En hoe was het om in Kamp Vught vast te zitten of te werken?
kamp Vught
Barak 2b
In de tentoonstelling Als muren konden spreken worden verhalen verteld over de bewoners van de barakken van kamp Vught. Ik luister naar het verhaal van een studente wier oma tijdens de Tweede Wereldoorlog in Kamp Vught zat. Ze vertelt dat het zusje van haar oma op kindertransport werd gezet en nooit meer is teruggekeerd.
Boeddha in de bajes – Rob en Bert
Wat is het leven toch betrekkelijk. De een berust er min of meer in wat hem overkomt en hoe hij door het leven gaat, een ander is graag zo gauw mogelijk weer vrij en is er van overtuigd dat wat hij gedaan heeft nooit meer zal gebeuren.
