Het probleem is dus dat goede voornemens zondermeer in de praktijk maar zelden werken. Als je al deze aanbevelingen leest, dan krijg je onwillekeurig de gedachte “waarom doen de mensen dat dan niet gewoon”. De praktijk is juist dat de mensen het gewoon niet doen. Ze worden zelfs voortdurend door reclameboodschappen en in praatprogramma’s aangemoedigd om het niet te doen. We vinden dit heel gewoon. Het gaat altijd alleen maar om persoonlijk bezit en hoe meer je daarvan hebt, hoe beter het met je gaat. Ik zou trouwens niet graag de boterhammen willen smeren van alle boeddhisten dit het hiermee hartgrondig eens zijn.
Hans van Willenswaard
Een dag op het IIAS
Deze lezing ging niet over het kloosterleven overal in India, maar alleen over dat in Gandhara, het huidige Kandahar. Dit is belangrijk om te weten, omdat er in andere delen van India waarschijnlijk andere gewoonten en omstandigheden heersten. Gandhara was het thuisland van de Sarvāstivāda en de Mahāsanghika.
Earth Trusteeship een nieuw paradigma voor beheer van de Aarde
Iedereen die belangstelling heeft voor het thema, persoonlijk of beroepsmatig, is van harte welkom! Het gaat er vooral om, dat het bewustzijn voor hoe we omgaan met de aarde bij steeds meer mensen zal gaan leven in de context van een eigentijds ‘wereldburgerschap’. Op allerlei manieren kunnen mensen daaraan bijdragen.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (10) – de invloedsfeer van de theosofie
Juist in maatschappelijke betrokkenheid schuilt het geheim van een mogelijk ‘tulpenboeddhisme’.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (9) – de vervulling van het pionierstijdperk
“Ikzelf heb nooit gezegd dat ik de Dalai Lama was.”
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (8) – de boeddhistische kloosterling
Ven. Ananda Mangala Thera had bijzondere didactische gaven en een goed gevoel voor humor. Hij kon met verve de vele dimensies van het meditatieproces uitleggen in duidelijke bordtekeningen en hij maakte levendig contact met zijn gehoor.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (7) – levenskrachten in de natuur
De Mozes & Aaron Kerk was één van de eerste voorbeelden van gebruik van een kerkruimte als seculier cultureel centrum en tegelijkertijd een manifestatie van authentieke christelijke solidariteit in een multi-culturele context. Het ruimte bieden aan boeddhistische meditatie paste in dit revolutionaire patroon.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (6) – Kosmos, een kunstmatig aandoend poppenhuis
‘Ik kreeg contact met de broeders Franciscanen van de Mozes & Aaron Kerk aan het Waterlooplein. De oude pastorie was gesloopt om vrij baan te geven aan de IJ-tunnel en daarvoor in plaats kwam het modern gebouwde Mozeshuis, aan de andere kant van de kerk.’
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (5) – De Kosmos opent
Van Bruno hadden we geleerd om ook in de winter (bloot) in zee te zwemmen. Iedere week van Broek in Waterland liften naar Harlingen en vandaar vaak lopen naar Sexbierum gaf het gevoel een zwerversbestaan te leiden, ergens zoals de monniken die de eerste dijken in Friesland hadden opgeworpen.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (4) -Domburgse cahiers
Op zoek naar een vorm voor meditatiecentrum De Kosmos keek ik met andere ogen naar de wereld van het dorp.
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (3) -lsd en meditatie
‘We besloten een ‘huisdealer’ aan te stellen om het zinvol gebruik van bewustzijnsbeinvloedende middelen veilig te stellen. Alleen marihuana was toegestaan. Meditatie was niet alleen een doel in zichzelf, het was een onmisbare hulp om ontregelende ervaringen beheersbaar en zelf-gestuurd te houden. En ermee te stoppen.’
Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (2) -Parijs en Amsterdam
‘In de periode voor de oprichting van ‘de Vrienden’, (van het boeddhisme) in 1963, ging ik op zoek naar de duistere romantiek van de Nederlandse kunstenaars die in de jaren vijftig Parijs hadden opgezocht. Zoals de dichter Simon Vinkenoog.
