Pas geleden kreeg ik van mijn moeder een mooi setje gouden pennen cadeau. Een vulpen en een balpen – samen in een zwartleren etuitje – die nog van mijn opa waren geweest. Bijna stiekem schoof ze ze me toe, net zoals zij ze zelf ook bijna stiekem van mijn opa gekregen zal hebben. “Hier meisje, neem jij die maar mee…” Stiekem, niet omdat niemand het mocht weten, maar wel omdat het onderdeel was van die laatste grote opruiming die je aan het eind van je leven houdt. Als voorbereiding op het naderende afscheid. En dat gaat natuurlijk niemand wat aan.
Giesbaergseke koleuren gazette
De Giesbaergseke Koleuren Gazette on air
Met onder meer een boeiend gesprek met auteur Bob Van Laerhoven over zijn jaren als oorlogsverslaggever,
