De traditionele maranasati-praktijk van het Theravada is gebaseerd op de (Maha) Satipatthana Sutta. Deze meditatiebeoefening omvat de visualisatie van het lichaam dat metaforisch uit 32 ‘onderdelen’ (organen en lichaamsvloeistoffen) bestaat. Het lijk wordt door de beoefenaar gevisualiseerd in verschillende stadia van verval. In de Oosterse praktijk worden skeletten prominent op verschillende locaties in de kloosters geplaatst om deze contemplatie aan te moedigen en te bevorderen.
doodloze
Guy – dhammazaadjes – Wanneer je in stilte bent…
‘Niemand is ooit teruggekeerd van daar. Geboren worden is het einde van het leven. Na de geboorte is er niets dan donkerte en angst. Het brengt ons nergens.’
Guy – dhammazaadjes – Dhamma
Observeer het proces van ontstaan en vergaan. Zie dit proces. Hoor het. Ruik het. Proef het. Voel het.
Guy – dhammazaadjes – Het Ongeborene, Het Doodloze
Het aanraken van het ‘Ongeborene, het ‘Doodloze’ geeft de stroombetreder plóts een spontaan, totaal inzicht.
Hoe Boeddha leeft
Wereldse maakbaarheid of zingeving dekt niet de totale werkelijkheid. De aanname dat deze existentiële eenzijdigheid wèl klopt, veroorzaakt lijden. Dus is Boeddha op zoek gegaan om die begoochelde fixatie op zintuiglijkheid op te lossen.
Dick – Andreas Müller kort door de bocht van het ‘zijn’
In mijn ogen is Müller ten prooi gevallen aan ‘nietsisme’. Daar bedoel ik een nihilisme mee, waar ook de historische Boeddha niets van moest hebben. Müller ontkent, denk ik, het mysterie van het doodloze: de bron, de onkenbare kracht onder, in of achter de werkelijkheid. Of toch niet?
Guy – De Andere Oever (P. parayana)
De Andere Oever is Ruimte. Leegte. Sunnata. De weidsheid waarin de dingen bestaan.
Guy – Aandacht op de dood (P. maranasati bhavana)
Toen de Boeddha zijn spirituele zoektocht begon, was de trigger het zien van een zieke man, een oude man en een lijk. Het bracht hem tot het inzicht dat ook hij hieraan niet kon ontsnappen.
