Het is de simpele vaststelling dat er geen zekerheden zijn. Er is geen zekerheid dat ik morgen nog leef. De kans bestaat dat ik al dood ben als deze tekst jou bereikt. Ik ken geen enkele andere leer die grondeloosheid op die manier als uitgangspunt neemt in plaats van het te verbloemen. Maar maak je geen zorgen. McMahan maakt in het eerste deel van zijn artikel duidelijk, dat het boeddhisme, voor wie dat wil, genoeg grond biedt om op te staan.
David McMahan
Boeken – mindfulness hype hedendaagse prozac-rage?
In het door Erik Hoogcarspel besproken boek wordt de mindfulness-beweging, die zo langzamerhand een miljardenindustrie is geworden, kritisch tegen het licht gehouden. Zoals bekend is deze begonnen toen Jon Kabat-Zinn ziekenhuispatiënten een soort aangepaste vipassana meditatie leerde, gecombineerd met yogaoefeningen. Dit heeft zich nu zo ver ontwikkeld dat men mindfull kan leren koken, mindfull kan leren plaatjes inkleuren en dat er zelfs een beweging bestaat van mindfull seks.
De volheid van de traditie
Als de Dalai Lama in zijn boek Vrij van religie mindfulness aan de massa’s aanprijst, dan komt dit volgens mij omdat hij mensen tot een vorm van ‘Zivilreligion’ wil brengen: laagdrempelige ‘seculiere’ volksreligie opgebouwd rond compassie en andere gedeelde waarden.
Het verdunde boeddhisme van de Dalai Lama
Boeddhisten gaan door voor de eerste missionarissen in de geschiedenis. Waarom niet iets meer missionaire drang in onze eigen tijd? Ik zou in dit opzicht in ieder geval van een hiervoor goed gepositioneerde boeddhist als de Dalai Lama meer verwachten.
