Ik maakte vroeger deel uit van een sangha waar lachsalvo’s regelmatig de gompa vulden en liefdevolle vriendelijkheid gepaard ging met soms een extreme vorm van humor. Ook de monniken konden er wat van. Soms werd het zwart voor de ogen van het lachen.
Boris de Leeuwe
Waar haat is is geen liefde: de eeuwige waarheid
Er zijn geen anderen…
Een boeddhist mag wel een potje lachen…
Ik was een kwartier te vroeg op de afspraak, bleef dus een kwartier in de auto zitten. Precies op de afgesproken tijd drukte ik op zijn deurbel. Peter doet de deur open en zegt: ‘Je hebt zeker in de auto zitten wachten’. Wat volgde was een hartstikke leuk gesprek en een artikel dat ik zelden meer zal schrijven. Wat een man, die kabouter Pierelier.
Het levenswiel
Grom!!
