Zelfonderzoek – of beoefening van de weg – is jezelf en de werkelijkheid steeds beter leren kennen. Je doorziet het dominante en eenzijdige profiel van zintuiglijkheid en ontdekt de kracht en het gezag van de geest als bepalende factor voor onze kwaliteit van menszijn. Hoe meer ik vertrouwd raak met de aard van bewustzijn – onze ware aard – hoe duidelijker me wordt dat deze “substantie” geen particulier karakter heeft (niet mijn eigendom is) en dat die ook niet onderhevig is aan oorzaak en gevolg (niet geconditioneerd is).
Ad van Dun
Ad van Dun – Je rust vestigen
Rust is een hartskwaliteit, net als vreugde, echtheid, toewijding of helderheid. Hartskwaliteit wordt niet veroorzaakt maar heerst uit zichzelf, het is de ingeboren werking, het meest elementaire, meest natuurlijke potentieel van ons menselijk bewustzijn.
Ad – Jij laatste
Kom maar, jij laatste die ik erken,
heilloze pijn in dit vleselijk weefsel:
Ad van Dun – De wijsheidsfactor
Er spelen principiële kwesties op dit moment – klimaat, vluchtelingen, democratie – waar de bestaande structuren onvoldoende antwoord op hebben.
Ad van Dun – Alles bestaat uit geest
Misschien bestaat er in het boeddhisme niets kostbaarders, diepers en grondiger dan het onderricht over onze geest. Zolang wij niet enigszins vertrouwd zijn met het begrip geest, zoals dit met zijn talloze facetten in het onderricht wordt beschreven, is het moeilijk om een juiste waardering te voelen voor de totale context van de boeddhistische meditatiepraktijk en van de verlichting die ons als hoogste doel daarvan in het vooruitzicht wordt gesteld.
Ad van Dun – Onvoorwaardelijk
Je hart, je hartsbewustzijn dat niet van jou is en dat zich onttrekt aan meting, heeft jou nu gebracht tot waar je op dit moment staat – elk moment krijgen we leermateriaal, vindt er bewustwording plaats, bewegen we richting wijsheid en liefde.
Ad van Dun – De Weg is niet collectief, de Weg is niet functioneel
De Weg heeft geen doel, beoogt niets anders dan ieder van ons in de gelegenheid te stellen toe te komen aan échte kwaliteit van leven, die ieders individualiteit overstijgt vanwege de onpersoonlijke aard ervan.
Ad van Dun – Drie kernelementen
Al ben je vertrouwd met de wens het cyclisch bestaan los te laten
en zelfs met de mededogende intentie: zonder inzicht in de realiteit
kan men de wortels van wereldlijkheid niet doorsnijden; zorg dus
dat je de middelen verwerft dit voorwaardelijk bestaan te doorgronden.
Ad van Dun – ingedaald
Vijf minuten houvast
om verontrust te herademen
in dit kosmisch machtsvertoon
Ad van Dun – Armoede
…
Ad van Dun – Dit wonderlijk karkas
Op het eerste gezicht lijkt er niet veel aan de hand.
Alles gaat haast vanzelf zijn gang, met vallen en opstaan, soms voorspoedig, soms rampzalig, conform de gecultiveerde patronen van de wereldse sterveling die we zijn.
Ad van Dun – De Sprankelfactor
…
Ad van Dun – Van waarde
de werkelijkheidsbries die berispt
jonge pelgrims om hun falende
toegang en de loze weelde
van prematuur gedroom
Ad van Dun – Aikido, vredig vechten, het verhaal
De bodhisattva-krijger staat in dienst van waarheid, niet van zichzelf – welbevinden is niet zijn hoogste goed.
Ad van Dun – Aikido, vredig vechten, de inleiding
Krijgskunst leert je in je kracht te staan en je innerlijke kwaliteit te benutten om alle moeite, tegenstand, bedreiging en verlokking in de dagelijkse praktijk te overwinnen.
Ad van Dun – Loflied op zazen (Hakuin, 1686-1769)
Ons leed komt voort uit ego-verdwazing.
Onbestemd huizend in duister na duister,
hoe ontkom je aan de kringloop van leven en dood?
Ad van Dun – Briefje
…
Ad van Dun – Herberg
welkom in herberg de Juwelenhaard
waar men wijsheid serveert en gemoedsrust.
Ad van Dun – Het reine
…
Ad van Dun – Ontwaand
…
Ad van Dun – Het waarheidswiel
“Zwiep voorwaarts het wiel
van de vier grote universele geloften.”
Ad van Dun – Wijsheid als noodzaak
Alle maatschappelijke drukte (politiek, media, huishouding) doet ons haast vergeten hoe belangrijk innerlijkheid is in het leven van een mens. En zet je dan ook nog eens stevig in op het promoten van culturele verworvenheden (kunst, wetenschap, technologie) en op de onderbouwing van het belang daarvan (filosofie, psychologie, sociale moraal), dan is het misschien niet zo vreemd als je ongemerkt het geheel uit het oog verliest.
Ad van Dun – Pelgrimage 7 en slot – beleving
Muziek, poëzie, dans.
Ad van Dun – Pelgrimage 6 – aankomst
Inzet, concentratie, wijsheid.
