Er zijn de afgelopen jaren tientallen slachtoffers gemaakt in deze instelling. De hulpverleners accepteren geen klachten van ouders. Bij klachten dan worden kinderen en hun ouders als tegenstander gezien en worden ze bestreden zonder empathie en zonder enig gevoel van verbondenheid. Dit verhaal gaat over het gebruik van macht van hulpverleners om hun doelgroep te ‘helpen’. Het motto is kennelijk: als je niet doet wat volgens onze normen goed is, dan gaan we je straffen. Als je je gaat snijden, dan gaan we je straffen door de benodigde zorg te onthouden.
De Linkerhersenhelft kent zijn plaats niet meer
In onze westerse samenleving is een situatie ontstaan waarbij de modellen belangrijker gevonden worden dan de werkelijkheid zelf. Anders gezegd: de ambtenaar vindt de werkelijkheid van de vakman met de praktijkervaring maar een beetje suf en dom.
De tweede kamer is oorlogsgebied en de wereld draait door, nog wel
Het krachtenspel in een gezin of een groter systeem is vergelijkbaar met wat er zich afspeelt binnen een individu.
Wantrouwen in Nederland
Alles is toegestaan om de ander kapot te maken. De Tweede Kamerleden vullen het gebrek aan inhoud met obligate betogen waar niets van te maken valt. Het enige dat blijft hangen zijn opmerkingen als “vriend van Poetin”, “klimaatfascist” en “onwelriekende reuzel”. De voorzitter kan het niet meer bijhouden. Het zijn hoogtijdagen voor extremisme in ons parlement.
Eten kopen of het huis verwarmen
De politiek demonstreert op pijnlijke wijze hoe we functioneren vanuit een besef van ‘ik-tegen-de-wereld’. Er wordt met elkaar omgegaan vanuit de overtuiging dat ze elkaars tegenstanders zijn en men vraagt zich af hoe de ander kapot gemaakt kan worden. Samenwerking bestaat nauwelijks, hoewel men wel steeds doet alsof.
De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.
De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.
Een verslaving maakt meer kapot dan je lief is
De verslaafde hoeft zijn eigen onmacht niet onder ogen te zien en duikt weg van ons gemeenschappelijk probleem door de kwestie van schuld te introduceren. Dat wordt dan het gecreëerde probleem waar we eindeloos mee kunnen blijven stoeien en zo pakken we het wezenlijke probleem niet aan. Namelijk dat we vooral nemen en meer nemen en vergeten te geven.
Polarisatie
Kan het zo zijn dat we met dit kabinet een dictatuur hebben zonder dat we het doorhebben? Is onze democratie slechts een sprookje waar we nog in geloven? Of zitten we nog in een proces dat dit kabinet bezig is onze democratie stuk te maken?
‘Er gaat ook veel goed’ – het relaas van foute beslissingen
In de jeugdbeschermingsketen werken organisaties als Veilig Thuis, de gemeente, de politie, de Raad voor de Kinderbescherming, de gecertificeerde instellingen, de kinderrechter en de jeugdhulpverlening als collega’s met elkaar samen. Waar dat toe kan leiden willen we hier aan de hand van een casus bespreken.
Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)
We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?
Voor kinderen is een heel dorp nodig (1)
We zijn van mening dat de groei van het aantal gezinnen dat te maken krijgt met jeugdhulpverlening, vrijwillig of gedwongen, iets zegt over onze samenleving en dat hier veel te weinig oog voor is.
Tweespraak – Psychotherapeut Rob van Boven en psycholoog Luuk Mur praten over …#eerstbegrijpen
‘Politici gebruiken al hun doortraptheid als er verkiezingen aankomen. De ander wordt gebruikt als boksbal, met als doel media-aandacht te krijgen. Hoe gevaarlijker de andere partij wordt afgeschilderd, hoe meer zendtijd je krijgt.’
De WIL van Arthur Schopenhauer
Volgens Schopenhauer wordt de WIL voorstelling. De voorstelling is de dagelijkse werkelijkheid. De werkelijkheid, die daar achter ligt, is niet stoffelijk, maar mentaal volgens hem. Wellicht is het juister om te stellen dat die werkelijkheid niet waarneembaar en niet definieerbaar is.
Zelf als ondefinieerbaar fenomeen
Wie je bent laat zich niet definiëren in statische termen, we zijn juist dynamisch als een soort toverbal. Des te meer we ons ontgeloven, des te meer oorspronkelijk we reageren op situaties, zoals we op dat moment, zonder cliché gedachten, cliché aannames en cliché oplossingen.
Oordeel als wapen
Doordat we patronen zien die er in werkelijkheid niet zijn, bedenken we verhalen die niet op feiten gebaseerd zijn. Het is ons geloofssysteem waar vanuit we de wereld benaderen.
Vertrouwen in gezinsvoogd – ‘Ik wil bij Memmie blijven’.
Alles lijkt plaats te vinden buiten de ouders om, terwijl je zou denken dat de ouders toch de centrale mensen zijn voor een kind. Gezinsvoogden blijken zich op te kunnen stellen als de door zichzelf benoemde ‘betere ouders’, waarmee ze de eigenlijke ouders diskwalificeren.
Wanneer functioneert u toereikend als vader of moeder?
Het gesprek was haar totaal niet bevallen, ze voelde zich geïntimideerd en ze vroeg zich af hoe ze hier nu verder op moest reageren. Ze was bang dat haar hetzelfde zou overkomen als een familielid. Die was door de toeslagenaffaire in de problemen gekomen en uiteindelijk waren de twee kinderen van haar uit huis geplaatst.
‘Hanteren van verschillen van mening is ook een vaardigheid’
Een kloof, het niet voor elkaars meningen kunnen en willen openstaan, zien we nu overduidelijk bij de discussie over hoe we zouden moeten omgaan met het Coronavirus. Mede door gebrek aan leiding beginnen de tegenstanders elkaar steeds vijandiger te benaderen.
Kampioen kinderen weghalen bij ouders
We moeten af van het idee dat uit huis plaatsing voor kinderen altijd een weg naar veiligheid is. Dat is niet zo. Ook in pleeggezinnen ruziën ouders en scheiden ouders, ook, of juist, in instellingen worden kinderen verwaarloosd en misbruikt.
De weg van de eenzaamheid
Als een individu gevangen zit in een geloofssysteem dan heeft hij de mogelijkheid om middels inzichtgevende therapie of meditatie zich dit geloof bewust te worden. Maar hoe doet een hele cultuur dat? Wat moet een cultuur doen als verbondenheid als secundair gezien wordt en alles draait om overleven, jezelf opwaarderen, succes en macht nastreven?
Het zal mijn tijd wel duren
De wijze waarop we dieren mishandelen voor eigen genoegen is ongekend. Het leven in de oceanen vernietigen we buiten ons zicht. Ter geruststelling plakken we vaak betekenisloze duurzaamheidssticker op consumptie vlees en vis. We zijn ons liever niet bewust van ons aandeel in de grootscheepse jacht en mishandeling van alles wat leeft.
Onze hersenen vormen zich naar onze ervaringen (3)
De premature baby, geboren na een voldragen zwangerschap, heeft een groot voordeel, het geeft de mens namelijk een enorme mogelijkheid om te leren na de geboorte. De hersenen van het kind zijn werk in uitvoering.
Hersenen zijn een supercomputernetwerk
Volgens het bekendste model van onze hersenen bestaan deze uit drie delen, een krokodillenbrein, een zoogdierenbrein en een mensenbrein. De gedachte hierachter is dat in de evolutie de hersenen zich gestapeld zouden hebben.
Hersenen heb je om te overleven
Als we alles zouden onthouden en alle zintuigprikkels zonder selectie binnen zouden komen, dan zouden we ten onder gaan aan niet relevante informatie. Sprakeloos en verbijsterd zou ons leven tot stilstand komen. Misschien zouden we ons vrijwillig willen blinddoeken, een prikkelarme kamer invluchten, alle geluid vermijden en ieder gezelschap ontlopen.
