Veel psychische problemen ontstaan door eenzaamheid en een gebrek aan betekenisvolle relaties. Door het doorbreken van isolatie en het opbouwen van sterke sociale structuren bevordert Community Support niet alleen herstel, maar ook gevoelens van zingeving en verbondenheid. Cruciaal hierbij is dat formele hulpverlening deze sociale steun versterkt, in plaats van verdringt.
Gevoelens en hun waarde: een gids naar authenticiteit
Gevoelens zijn nooit op zichzelf een probleem; het zijn de overtuigingen en interpretaties die we eraan koppelen die spanningen veroorzaken. Bijvoorbeeld, als we ons “niet serieus genomen” voelen, is dat geen feit maar een interpretatie. Het werkelijke gevoel kan boosheid, frustratie of verdriet zijn, voortkomend uit overtuigingen die we als waar aannemen. Door onze interpretaties te onderzoeken, kunnen we misverstanden oplossen en ons beter verbinden met anderen. Het scheiden van wat we voelen en wat we geloven, is essentieel voor meer helderheid en zelfbewustzijn.
Peace Now. We zijn allemaal normaal.
We zijn klaargestoomd voor polarisatie, voor het definitief toetreden tot een kamp, ja zelfs voor oorlog. Klaar om misbruikt te worden door grote politieke leiders die ons nodig hebben om hun macht te vergroten en belangen veilig te stellen. Zij gaan steeds een stap verder, voor wie geweld al vanzelfsprekend is.
Jeugdhulpverleners zorgen voor rust, maar niet bij de kinderen
Voor een kind is verbondenheid primair en fundamenteel van belang, net zoals het een fundamentele behoefte is vrij te zijn in wie je bent. Word je gedwongen te kiezen tussen verbondenheid en vrij zijn, dan laat je je je vrijheid vallen en verlaat je je daarmee je authenticiteit. Bevrediging van beide behoeftes is essentieel voor een kind in zijn of haar ontwikkeling, om later als volwassene zich zowel emotioneel te kunnen verbinden als in die verbondenheid vrij te zijn in wie het is.
Wat er mis kan zijn met politieke leiders
Donald Trump en Hillary Clinton groeiden uit tot de belangrijkste politici van de wereld. Beiden hebben zich als kind machteloos gevoeld, misten noodzakelijke verbinding en veiligheid in hun jeugd en grijpen in hun volwassen leven naar macht. Politici die al vroeg leerden om zich liegend staande te houden en als kind door een tekort aan onvoorwaardelijke hechting gedwongen werden uit zelfbescherming hun authenticiteit te verloochenen. Macht speelt bij deze mensen een cruciale rol.
Complex jeugdtrauma
Stel dat je als kind langdurig gepest werd. Grote kans dat je dat jezelf kwalijk neemt. Had je het namelijk niet kunnen voorkomen als je je anders had opgesteld? Was je niet een vervelend kind en werd je daarom uitgekozen om getreiterd te worden?
Gevoelens: soms pijnlijk, nooit negatief
Veel mensen zouden er een fortuin voor over hebben om hun angst als een kwaadaardige tumor te laten verwijderen. Angst voor spreken in het openbaar, podiumangst, angst om voor jezelf op te komen bij een conflictsituatie, angst om in de steek gelaten te worden, angst voor intimiteit, angst voor de angst en ga maar door. Deze wens geldt ook voor vele andere pijnlijke gevoelens, die vaak als negatief beleefd worden.
-In-de-wereld-zijn of- Ik-en-de-wereld, twee verschillende levenshoudingen.
De meeste mensen in Nederland weten dat ze voldoende te eten hebben, dat hun wereld relatief veilig is en dat er mensen zijn waarmee ze zich verbonden kunnen voelen. We hoeven deze fundamentele behoeften in het algemeen niet te bevechten. Deze situatie geldt helaas lang niet voor iedereen.
Gesloten jeugdzorg – ‘Pijnprikkels toedienen is gedragsgestoord’
Er komen regelmatig misstanden in de jeugdzorg in het nieuws, vaak betreft het de residentiële jeugdzorg en Jeugdzorg-plus, waar kinderen wonen in combinatie met behandeld worden. Jeugdzorg-plus is gesloten variant. Maar ook in de jeugd-beschermingsketen in het algemeen gaat veel mis. Ouders en kinderen voelen zich regelmatig geïntimideerd en onvoldoende gehoord door hulpverlener. Ze hebben het idee dat hulpverleners vooral met elkaar praten over de ouders en het kind in plaats van een dialoog aangaan met de kinderen en hun ouders.
De pijnparadox
We bereiden ons voor op gevaar. Op basis van eerder opgedane ervaringen proberen we te voorspellen waar we mogelijk problemen kunnen verwachten, om deze vervolgens te kunnen vermijden of op te lossen. Aanvankelijk ervaren we de werkelijkheid zoals die is, we staan nog volledig open. Door de verhalen die we onszelf vertellen, op basis van eerdere ervaringen, gaan we de werkelijkheid vanuit een model waarnemen.
Overleven als identiteit
Ons overlevingsinstinct probeert ons uit pijnlijke situaties te redden. Wanneer we fysieke of psychische pijn ervaren dan is onze reactie vechten, vluchten of bevriezen. Vernederende ervaringen, als voorbeeld, kunnen er toe lijden dat toekomstige sociale situaties uit de weg gegaan worden of dat een psychologisch verdedigingsmechanisme gebruikt wordt om de pijn af te weren (ontkennen, projecteren). De pijnlijke ervaring blijft zijn werk achter de schermen nog steeds doen, maar nu afgedekt, begraven ergens in ons systeem.
Een nieuwe mens?
Artificiële Intelligentie (AI) gaat de wereld veranderen. Pessimisten stellen dat AI gevaarlijker is dan kernenergie, omdat AI-systemen nieuwe AI-systemen kunnen ontwikkelen, waardoor mensen de controle zullen verliezen. Optimisten vermoeden dat de mens goddelijke eigenschappen kan krijgen met behulp van kunstmatige intelligentie.
Vergeet onze oorsprong niet.
Probeer je voor te stellen dat je een levensecht spel speelt in een virtuele wereld. Je controleert een avatar en je gaat op in het spel. Het spel lijkt geen einde te kennen en het wordt een verslaving. Ieder vrij moment ga je achter de computer zitten en speel je. Je koopt zelfs bijbehorende kleding, zodat je als je speelt zoveel mogelijk lijkt op de avatar die je controleert. Desnoods trek je ’s nachts een speciale pyjama aan met de foto van je avatar. Tijdens het spel bestaat de reële wereld niet meer voor je. De deurbel negeer je, de telefoon staat op vliegtuigstand, je huisgenoten weten dat je niet gestoord wil worden.
‘We weten niet meer wie we in wezen zijn’
Wie ik wezenlijk ben? Een kind in groep één is wat het ervaart of heeft hij of zij misschien ook al kernovertuigingen geleerd van zijn ouders? Dat zou spijtig zijn. Als we volwassen zijn weten we niet meer wie we wezenlijk zijn, we hebben ons vaak vereenzelvigt met de geleerde categorieën. We zijn gaan geloven dat materie fundamenteel is en we hebben de illusie ontwikkeld dat we ons lichaam zijn. Veel categorieën zijn gebaseerd op trauma’s en overlevingsgedrag van de ouders en de ouders leerden weer categorieën van hun ouders. Een categorie is het begin van buitensluiten, van polarisatie, strijd en oorlog.
Het volk mort (10) – stem op narcistische politici
Ons stemadvies is: stem op iemand waarvan u denkt dat hij of zij integer is, iemand die de mensen die op hem gestemd hebben wil vertegenwoordigen en die open blijft staan voor feedback van de stemmers. Ook al is het niet makkelijk om zo iemand te herkennen onder de politici, voor zover ze er al zijn.
Het volk mort (9) – zorg voor angst en ongerustheid in de samenleving
Het lijkt erop dat we ons meer verbonden voelen met geld en macht, dan met elkaar, de natuur, waarheid en rechtvaardigheid. Er heeft een omkering van waarden plaatsgevonden en deze is nog steeds gaande. Hoe doen we dat, hoe zorgen we ervoor dat we massaal met deze omkering van waarden bezig zijn? Hoe komt het dat we steeds individualistischer worden, terwijl we weten dat sociale verbondenheid voorwaarde is voor een mooi en goed leven.
Het volk mort (8) – Maak contact tussen mensen steeds digitaler
Als we een contact aangaan met een robot als partner, kunnen we die programmeren naar onze eigen smaak. In dit geval ga je geen ontmoeting aan met iemand met eigenheid, maar heb je een ontmoeting met je eigen droom of fantasie. Je creëert een (fantasie)ontmoeting waarbij je alleen maar in je eigen afgesloten wereld blijft. Onze stelling is dat een ontmoeting, wil het betekenis krijgen, weerstand moet ontmoeten. Weerstand ontstaat door verschil en er is verschil als twee mensen elkaar ontmoeten met elk hun eigenheid.
Het volk mort (7 vervolg) – Toon je kwetsbaarheid niet
In een ideale wereld zou het zo mooi zijn dat we onze kwetsbaarheid er mogen laten zijn en beseffen dat er niets gevaarlijks is aan kwetsbaarheid. Dat we gelijktijdig kwetsbaar en weerbaar kunnen zijn. Tevens dat fouten maken ongelijk is aan fout zijn, wel dat je een cruciale fout maakt als je besluit dat je fouten maken niet mag erkennen.
Het volk mort (7) – Toon je kwetsbaarheid niet
Het lijkt erop dat we ons meer verbonden voelen met geld en macht, dan met elkaar, de natuur, waarheid en rechtvaardigheid. Er heeft een omkering van waarden plaatsgevonden en deze is nog steeds gaande. Hoe doen we dat, hoe zorgen we ervoor dat we massaal met deze omkering van waarden bezig zijn? Hoe komt het […]
Het volk mort (6) – Hol de democratie ongemerkt uit, zodat Jan met de pet buitenspel staat.
We weten dat mensen het liefst leven in een omgeving waar ze erbij horen, er voor elkaar kunnen zijn en iets te vertellen hebben, maar dat zal in de moderne tijd steeds minder het geval kunnen zijn. De belangrijkste manier om te voorkomen dat mensen zich niet gaan verzetten is in te spelen op hun consumptieverslaving, hun behoefte aan genot en comfort. Als mensen kunnen consumeren en bang zijn deze mogelijkheid kwijt te raken, dan zullen ze puur voor zichzelf kiezen.
Het volk mort (5) – Wantrouwen
Als wantrouwen de norm is van hoe we met elkaar omgaan, dan zullen we elkaar relevante informatie onthouden. Hoe meer we informatie voor elkaar achterhouden, des te meer gaan we onze achterdocht gebruiken om te gaan snappen hoe iets in elkaar zit. De gecreëerde fantasieën staan dan veelal haaks op de aanname dat de ander goede intenties heeft.
Het volk mort (4) – haten
Is er een grens aan de hoeveelheid haat die je kan verdragen? Deze vraag dringt zich op als we de massale haat berichten op met name de sociale media aan ons voorbij zien gaan. Waar ligt de grens van wat je kan verdragen?
Het volk mort (3) – onze behoeften
Onze vrijheid kunnen we ook kwijtraken door ons aan te passen aan de verwachtingen van de ander. Charlie Brooker is de schrijver van de sciencefiction serie Black Mirror. Deze titel is een verwijzing naar ons telefoonscherm. In één van de afleveringen functioneert de telefoon om online scores bij te houden over de waardering die je krijgt van anderen die je ontmoet. Een speciale app maakt het mogelijk de sociale waardering die een ander van jou heeft direct in te zien.
Het volk mort (2) – de rol van journalisten
Bekend is dat veel oud-politici toezichthoudende en bestuurlijke functies bekleden bij de NPO. Deze mensen bepalen hoe de zendtijd verdeeld moet worden en hun machtspositie is de sleutel tot het misbruik maken van hun positie. De meeste journalisten zullen zich conformeren, mede omdat ze anders niet uitgenodigd worden bij de verdeling van nieuwe opdrachten. Vaste aanstellingen bij journalisten zijn uitzondering.
