Ik ben kleurenblind. Niet zó erg dat ik alleen maar grijstinten zie, maar het verschil tussen roden en groenen ontgaat mij in de meeste gevallen. Mensen die dat horen vragen meestal als eerste hoe ik dat dan doe bij stoplichten. Gelukkig zit daar rood altijd boven, en bovendien zijn de tinten rood en groen in een stoplicht voor mij nou net wel goed te onderscheiden. Rood en oranje liggen daar dichter bij elkaar, maar die betekenen sowieso stoppen, dus daar heb ik weinig last van.
Leven in Thailand – Verschil maken
Als Toey weg is hebben we het erover dat hij wat bedrukt over kwam terwijl hij meestal vrij opgeruimd is. En dat hij zo nadrukkelijk liet weten dat het financieel niet mee zat. Dat had hij niet eerder gedaan en is ook tamelijk on-Thais. We vragen ons af of we hem niet op een of andere manier kunnen ondersteunen, maar kennen de risico’s van zo maar geld geven.
Leven in Thailand – Gelukszoekers
Morgen gaan we naar het immigration office. De eerste jaren moesten we daar minstens vijf keer per jaar heen: één keer om onze verblijfsvergunning met een jaar te verlengen, vier keer om een melding te doen dat we nog steeds in het land waren en dan nog iedere keer als we logees hadden, om die officieel te melden. Die laatste twee verplichtingen kunnen tegenwoordig online, maar voor de verlenging van ons verblijf moeten we nog steeds in persoon verschijnen.
Leven in Thailand – Merry Christmas
Als er iets is waarin we goed zijn ingeburgerd, is het wel onze auto-keuze. Zoals zo’n beetje de helft van Thailand rijden we namelijk in een pick-upje. Veel Thai doen dat omdat die in de belasting wat goedkoper zijn. Er bestaan zelfs zeer luxe auto’s met een klein open bakje in plaats van een kofferbak, zodat het een pick-up is geworden.
Leven in Thailand – Beunen
Ik ben een beunhaas. Op alle gebieden, en altijd geweest. Na de middelbare school verzandde ik in een lange dienstweigerprocedure en toen die succesvol was afgerond had ik inmiddels een leuke baan op Terschelling. En aangezien ik toen al niet wist wat ik later worden wilde, ben ik maar niet aan een studie begonnen. Ondanks het ontbreken van diploma’s beunde ik me toch naar de functie van uitgever bij Reed Elsevier.
Leven in Thailand – Boekenwurmen
Vorige week was een slang er in geslaagd onze snake-proof volière binnen te komen. (We hebben het gat inmiddels gevonden en gedicht). Een ongevaarlijke ratsnake, concludeerden we, dus ik haalde de slangengrijper om hem te pakken. Maar ineens kwam hij met zijn kop omhoog en bleek het een cobra te zijn.
Leven in Thailand – Natuurgeluiden
Veel mensen denken dat onze afgelegen woonplek zonder buren ’s nachts het toppunt van stilte en rust is. Maar in feite is het hier altijd een kakofonie van geluiden. Krekelconcerten, kwakende kikkers, blaffende honden in de verte (en soms daarop reagerende blaffende honden onder ons bed), wakkere vogels, stortregens, onweersklappen, storm.
Leven in Thailand – Het ultieme overdrachtsmoment
Het enige wat nu nog moet gebeuren is de feitelijke overdracht. Eigenlijk is dat niet veel meer dan het overhandigen van de sleutel en het ondertekenen van een document dat die overdracht heeft plaatsgevonden. Maar dat kan in Thailand niet zomaar op een willekeurige dag gebeuren. Er zijn namelijk dagen die zorgen voor voorspoed en geluk, en dagen die pech en rampspoed met zich meebrengen. Als je je huis op zo’n pechdag krijgt overgedragen, dan wordt het wonen daar geen pretje.
Leven in Thailand – de bakker sloeg hun wijf
We hebben er als rechtgeaarde Nederlanders natuurlijk wel onze mening over klaar. Want zulke bangmakerij daar doen wij niet meer aan. Okee, Sinterklaas misschien nog, maar die is toch behoorlijk onschuldig vergeleken met de Thaise hel en de tokeh.
Leven in Thailand – stroomrantsoen
Er is hier geen subsidie voor het installeren van zonnepanelen en al helemaal geen verplichting voor elektriciteitsbedrijven om stroom terug te nemen voor hetzelfde tarief als waar het voor geleverd wordt. Bovendien kunnen die bedrijven hun eigen eisen stellen aan installaties en naar believen kosten in rekening brengen voor het keuren daarvan.
Leven in Thailand – pleemobiel
Een paar dagen geleden begon een koppeltje honingzuigers met de bouw van een nestje, zo ongeveer boven de wc-pot. Honingzuigers (Nectariniidae) zijn piepkleine vogeltjes die wel vergeleken worden met kolibries. Ze maken een nestje dat meestal aan het uiteinde van de bladsteel van een plant hangt. Het ziet er een beetje als een krotwoning uit; van alles wat er te vinden is wordt erin verwerkt.
Leven in Thailand – niet weten
We waren het bijna vergeten, maar het bestaat nog steeds: smog. En dan bedoel ik niet een aqi (air quality index) van 26 of hoger die in Nederland allerlei alarmen doet uitgaan, maar een viezige nevel die over het land hangt. Die er voor zorgt dat we nu, ruim een uur na zonsopkomst, nog recht tegen de zon in kunnen kijken zonder verblind te raken.
Leven in Thailand – vriendin
…
Leven in Thailand – Ode aan de Tussentijd
We worden geboren en we gaan dood. Tussentijds ontvouwt zich het leven en we beginnen met worden wie we zijn als we doodgaan.
Leven in Thailand – donatiedilemma
We vragen ons wel eens af of we mensen als het kleine mannetje niet op een of andere manier zouden moeten ondersteunen, bijvoorbeeld met een maandelijkse bijdrage. Maar dat is nog niet zo simpel als het misschien lijkt.
Leven in Thailand -kno-arts
De assistente vroeg naar mijn symptomen en enigszins teleurgesteld wijdden de wachtenden zich weer aan hun facebooknieuwtjes. ‘U mag uw masker niet afzetten bij de dokter hoor’, zei de assistente.
Leven in Thailand – Dag Karin
Toen mijn broer Jos overleed zei de priester die de dienst leidde: “Jos vertelde me dat ik hem geleerd had hoe te leven; maar hij heeft mij nu geleerd hoe te sterven.”
Leven in Thailand – hill tribes
Eén van de aardigste fondsenwervende activiteiten is de jaarlijkse FERC-kalender. De Italiaanse topfotograaf Alberto Cosi draagt FERC een warm hart toe en bedenkt ieder jaar weer een origineel thema, dat hij op een prachtige manier in beeld brengt.
Leven in Thailand – De kluizenaar en de verdwenen boom
Ik ben al bijna 2 weken vrijgezel. Schrik niet, dat is maar tijdelijk. Mieke is momenteel elders even harder nodig dan hier, en daar heb ik me zonder morren naar gevoegd. Het is wel een aardig experiment ook
Leven in Thailand – gezegend
Hoewel we dat eigenlijk niet willen, krijgen we toch altijd een speciale positie bij dat soort boeddhistische ceremonies. Wij vinden al die andere mensen veel belangrijker dan onszelf, maar al die andere mensen, inclusief de monniken, vinden het geweldig dat er farang, buitenlanders, bij zijn.
Leven in Thailand – er is een vrouw gestorven
Er is een vrouw van 66 gestorven. Ze was al een tijdje ziek, vanwege het werken in met bestrijdingsmiddelen besproeide velden. Maar de langst zittende premier van Nederland had even geen plek voor haar in zijn gebeden.
Leven in Thailand – vier weken
De leuke, opvallende, rare of irritante dingen waar Leven in Thailand meestal over gaat zijn nog onbelangrijker geworden dan ze toch al waren. Ze bieden even geen inspiratie momenteel. Dat komt wel weer. Of niet. Ach, een korte blog is ook een blog.
Leven in Thailand – hoe corrupt ben jij eigenlijk?
Corruptie is immoreel. Niemand zou er aan mee moeten werken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Voordat je degenen veroordeelt die de corruptie mede in stand houden door in te gaan op voorgestelde dealtjes, is het goed om ook even bij jezelf te rade te gaan.
Leven in Thailand – superioriteitsgevoel
We zijn er goed in. In het maken van ironische of anderszins grappig bedoelde opmerkingen over dit soort voorvallen. Maar Mieke merkte laatst terecht op dat daar in feite een flink superioriteitsgevoel uit spreekt.
